Άλλα λόγια ν’ αγαπιόμαστε
Κανείς δεν αμφισβητεί ότι ο εκλογικός νόμος και το Σύνταγμα είναι σημαντικά ζητήματα . Η χρησιμοποίησή τους ως άλλοθι των κυβερνητικών αστοχιών είναι απαράδεκτη. Παρατηρούμε τις τελευταίες μέρες την κυβέρνηση (αλλά και την μείζονα αντιπολίτευση που δείχνει να μην μπορεί να εστιάσει στα βασικά) να έχει ανοίξει μία συζήτηση για τα παραπάνω ζητήματα, προσπαθώντας εμφανώς να αποπροσανατολίσει την κοινή γνώμη από τα θέματα που αφορούν τις μεταρρυθμίσεις που η κυβέρνηση “δεν θέλει να κάνει”, αλλά “αναγκάζεται”.
ΣΥΝΕΧΕΙΑ
Να παραιτηθούν…και μετά;
Η Φιλελεύθερη Συμμαχία καλεί τα μέλη, τους φίλους και τις φίλες της να πράξουν κατά συνείδηση όσον αφορά τη συμμετοχή τους στην εκδήλωση ‘Παραιτηθείτε’ στις 15 Ιουνίου.
Δεν υπάρχει καμία αμφιβολία πως αυτή η κυβέρνηση είναι από τις χειρότερες που πέρασαν ποτέ από τη χώρα. Το διαρκώς υποβαθμιζόμενο πολιτικό επίπεδο των κυβερνήσεων την εποχή της κρίσης, αλλά και πριν, μας οδήγησε εδώ που είμαστε τώρα.
ΣΥΝΕΧΕΙΑ
To ALDE, το Ποτάμι, ένας ελέφαντας και μία αγελάδα
Του Ολύμπιου Ράπτη
Την προηγούμενη Τετάρτη στις Βρυξέλλες οι Guy Verhofstadt (ALDE) και Σταύρος Θεοδωράκης – Μιλτιάδης Κύρκος (Ποτάμι) αποκάλυψαν την “Αλήθεια για την Ελλάδα”.
220 δις ευρώ, 3 μνημόνια και 12 (!) αξιολογήσεις δεν οδηγούν τελικά την Ελλάδα έξω από την κρίση. Γιατί εστιάζουμε στα συμπτώματα, στους οικονομικούς δείκτες: δημοσιονομικά και χρέος, πρωτογενή ελλείμματα και οικονομική αστάθεια. Πρέπει, λένε ALDE/Ποτάμι, να εστιάσουμε στον “ελέφαντα”, δηλ. την ανεπαρκή διακυβέρνηση/διαχείριση, το πελατειακό κράτος, την αδυναμία των θεσμών και την έλλειψη ανταγωνιστικότητας. ΣΥΝΕΧΕΙΑ
Βενεζουέλα: Πρότυπο για τον ΣΥΡΙΖΑ, εφιάλτης για την Ελλάδα
Του Μάκη Σπυράτου
Η Βενεζουέλα είναι ακόμα ένα παράδειγμα χώρας όπου η εφαρμογή σοσιαλιστικών πολιτικών οδήγησε στην κατάρρευση της οικονομίας. Βέβαια, για την εγχώρια αριστερή διανόηση της Βενεζουέλας ευθύνονται «η καπιταλιστική κρίση και οι αντιδραστικές δυνάμεις του καπιταλισμού και το βάθεμα της κρίσης του καπιταλισμού», όπως μας ενημερώνει ο Ριζοσπάστης (28.04.2016) ή «ο ανελέητος οικονομικός πόλεμος που δέχεται από παντού η προοδευτική κυβέρνηση του Καράκας», σύμφωνα με την Αυγή (29.04.2016). ΣΥΝΕΧΕΙΑ
Panama Papers και Aτομικές Eλευθερίες
Του Γιάννη Ρετετάγκου
Οκ, η φορολογία είναι ο βασικός τρόπος οι κυβερνήσεις να παίρνουν τα χρήματα των πολιτών τους. Κι ενώ φαίνεται ότι τα καταφέρνουν μια χαρά με τα μεσαία και χαμηλά στρώματα, η υπόθεση των Panama Papers δείχνει ότι εκεί που μάλλον αποτυγχάνουν είναι στους πραγματικά κατέχοντες τον πλούτο.
Ωστόσο μην ανησυχείτε, όλα βρίσκουν τον δρόμο τους.
Ελευθερία: Η Χρυσή Τομή
Του Γιώργου Λαμπρίδη
1. Δεν υπάρχει ελευθερία αν δεν γνωρίζουμε τι είναι.
2. Δεν υπάρχει ελευθερία χωρίς ελάχιστο κράτος.
3. Δεν υπάρχει ελευθερία με απεριόριστο κράτος.
Γιατί διαγραφή χρέους
Του Γιώργου Καισάριου
Πολλή συζήτηση γίνεται επί των ημερών μας σχετικά με το αν το Ελληνικό χρέος είναι βιώσιμο ή όχι και αν θα χρειαστεί νέο κούρεμα.
Καταρχάς, στο ερώτημα αν το χρέος είναι βιώσιμο ή όχι, η απάντηση είναι ότι είναι. Σημειώστε όμως ότι, ναι μεν είναι βιώσιμο, αλλά με όρους διακρατικού δανεισμού, όχι με όρους αγοράς.
Γιατί είναι λάθος ο τρόπος επιβολής του ΦΠΑ
Του Γιώργου Καισάριου
Το ερώτημα είναι, για ποιό λόγο κάποιος να κάνει διπλή και τριπλή δουλειά, όταν μπορεί να κάνει πολύ λιγότερη δουλειά και να έχει καλύτερα αποτελέσματα; Η απάντηση είναι ότι ή δεν το έχει σκεφτεί, είναι ανόητος ή κινείται ιδεολογικά.
Το σημερινό θέμα έχει να κάνει με τον τρόπο επιβολής του ΦΠΑ. Δεν θα ασχοληθώ με το ποσοστό του ΦΠΑ (και το ότι 23% το θεωρώ υπερβολικό), αλλά με τον μηχανισμό επιβολής αυτού.
Ας ορίσουμε το κράτος που θέλουμε
Toυ Γιάννη Ρετετάγκου
Από την πρώτη φορά που μπήκα στο εκλογικό παραβάν πήρα το καθήκον μου πολύ σοβαρά. Ήθελα πάντοτε να έχω δομημένο το μυαλό μου έναν πολύ συγκεκριμένο λόγο για το πού κατέληγε η ψήφος μου.
Η ανάπτυξη ενός πολιτικού κριτηρίου δεν ήταν μια εύκολη υπόθεση. Η αποκρυστάλλωση μιας ιδεολογικής ταυτότητας ήταν μία ακόμα πιο επίπονη διαδικασία.
Με Brexit ή χωρίς, είναι ο κρατισμός, ανόητε!
Του Ολύμπιου Ράπτη
Πολλοί εκτιμούν ότι σε ενδεχόμενο rexit ένα τεράστιο βήμα προς μία “περισσότερη Ευρώπη” ίσως γίνει τελικά πραγματικότητα. Θα γίνει όντως;
Μικρά μαθήματα ευρωπαϊκής ιστορίας
Αρχές της δεκαετίας του ΄50 και η προοπτική επανεξοπλισμού της Δ. Γερμανίας ωθεί τα μελλοντικά ΣΥΝΕΧΕΙΑ