Κόμματα: φορείς ιδεών ή πελάτες του Κράτους;
Η Φιλελεύθερη Συμμαχία υποστηρίζει όλες εκείνες τις προσπάθειες και τις απόψεις που αφορούν τον περιορισμό των κρατικών δαπανών.
Η λειτουργία των κομμάτων είναι σημαντική για τη δημοκρατία όμως οι αθρόες επιδοτήσεις προς αυτά, τα έχουν καταστήσει μηχανισμούς εθισμένους και πλήρως εξαρτημένους από το Κράτος αντί να είναι αυτόνομοι θεσμοί που θα ελέγχουν τη λειτουργία του.
Να διακοπεί η χρηματοδότηση των κατειλημμένων Πανεπιστημίων
Η Φιλελεύθερη Συμμαχία καταδικάζει τις συνεχιζόμενες καταλήψεις σε σχολεία και Πανεπιστήμια και τις ακρότητες που παρακολουθούμε όπως την ενέργεια ομάδας φοιτητών του τμήματος Πολιτικών Μηχανικών του Εθνικού Μετσόβειου Πολυτεχνείου, να αποκλείσουν τις αίθουσες και να εμποδίσουν συμφοιτητές τους να εξεταστούν σε μαθηματά τους.
Οποιαδήποτε ενέργεια έχει ως αποτέλεσμα τη παρεμπόδιση παραδόσεων και εξετάσεων στα Πανεπιστήμια, είναι αντιδημοκρατική και δε νομιμοποιείται ούτε ηθικά, ούτε με ψηφοφορίες. Το δικαίωμα των φοιτητών να παρακολουθούν κανονικά τα μαθήματά τους στα Δημόσια Πανεπιστήμια είναι αδιαπραγμάτευτο και πρέπει να προστατεύεται.
Η Φιλελεύθερη Συμμαχία για τη μείωση των δαπανών στο Δήμο Αθηναίων
Με ιδιαίτερη χαρά πληροφορηθήκαμε από το Δήμαρχο Αθηναίων κ. Καμίνη την μείωση των δαπανών του Δήμου κατα 28.5%. Αποδεικνύεται ότι όταν κάποιος θέλει πραγματικά να συμμαζέψει τις σπατάλες, μπορεί.
Η Φιλελεύθερη Συμμαχία μέσω της δημοτικής παράταξης Πορτοκαλί, στήριξε την υποψηφιότητα του κ. Καμίνη για το Δήμο Αθηναίων με συγκεκριμένες προτάσεις οι οποίες μένει να υλοποιηθούν στο ακέραιο (η διαχείριση των απορριμάτων σε ιδιώτες, διαχείριση διαδηλώσεων, Αθήνα προσβάσιμη, μείωση δημοτικών τελών κ.α.).
Η Φιλελεύθερη Συμμαχία πιστεύει στο μικρό κράτος και την περιστολή των αχρείαστων δαπανών και καλεί την κυβέρνηση να ακολουθήσει το απτό και αποτελεσματικό παράδειγμα του Δήμου Αθηναίων.
Για την Ενότητα του Φιλελεύθερου Χώρου
Ανακοινώθηκε ότι στελέχη της Φιλελεύθερης Συμμαχίας προσχώρησαν στη Δημοκρατική Συμμαχία.
Αυτό δεν είναι ακριβές.
Τα στελέχη που αναφέρονται να συγκροτούν τη νεοσύστατη γραμματεία ‘Πολιτικής Έρευνας και Νέων Ιδεών είναι στελέχη που έχουν αποχωρήσει εδώ και καιρό (πιο πρόσφατα το Μάιο) για διάφορους λόγους από τη Φιλελεύθερη Συμμαχία.
Η Φιλελεύθερη Συμμαχία είναι ένα κόμμα που ιδρύθηκε από νέους ανθρώπους, χωρίς δεσμεύσεις και εξαρτήσεις, με στόχο να φέρει τις κατασυκοφαντημένες φιλελεύθερες ιδέες στην ελληνική πολιτική έρημο. Με πολύ λίγα μέσα αλλά με πολύ κέφι και εθελοντική δουλειά, κυρίως μέσα από το διαδίκτυο έχει δημιουργήσει μια σημαντική παρακαταθήκη ιδεών, προτάσεων και πρακτικών.
Όχι άλλο πατερναλισμό στην τριτοβάθμια εκπαίδευση!
Η Φιλελεύθερη Συμμαχία, αντιμετωπίζει με ιδιαίτερο σκεπτικισμό το περιεχόμενο των προτάσεων του Υπουργείου Παιδείας για την τριτοβάθμια εκπαίδευση και τις χαρακτηρίζει άτολμες και ανούσιες, παρότι αναγνωρίζει και την εισαγωγή ορισμένων θετικών μέτρων.
Αυτή τη στιγμή, δε χρειάζονται περισσότερες, κεντρικά σχεδιασμένες, ρυθμίσεις που θα ομογενοποιούν την προβληματικότητα των ιδρυμάτων και θα μετατοπίζουν πιθανές λύσεις στο μέλλον. Χρειάζεται, μόνο, μεγαλύτερη ελευθερία και πίστη στον ορθολογισμό και τις ικανότητες των φορέων και των αποδεκτών της εκπαίδευσης.
Μάρκος Δραγούμης. Ένας πολύτιμος φίλος και συνοδοιπόρος.
Πέθανε τα ξημερώματα του Σαββάτου 2 Ιουλίου 2011 ο Μάρκος Δραγούμης, 85 ετών.
Στη μακρά και πολυτάραχη ζωή του έζησε από κοντά όλες σχεδόν τις στιγμές της νεότερης Ελληνικής ιστορίας μετά τον πόλεμο.
Σημαντικοί σταθμοί στη ζωή του η δίχρονη εξορία του στον Αϊ Στράτη, αρχές του ’50, η εκλογή του ως βουλευτή της ΕΔΑ το 57 και η παραίτησή του υπέρ του Μερκούρη, το κίνημα ειρήνης του ’60, ο αντιδικτατορικός αγώνας με το ΠΑΜ το 67-74, η έντονη κριτική του στον υπαρκτό αλλά και το θεωρητικό σοσιαλισμό, η πορεία προς το φιλελευθερισμό το ‘70, η διεύθυνση των γραφείων τύπου των ελληνικών πρεσβειών στο Λονδίνο, τη Βαρσοβία και άλλού, η διεύθυνση της ελληνικής μεταφραστικής υπηρεσίας της Ε.Ε. στις Βρυξέλες τη δεκαετία του ‘90.
Χρειαζόμαστε μια Αστυνομία που να μπορεί να προστατεύσει τη Δημοκρατία και τα δικαιώματα των πολιτών
Αυτό που συμβαίνει τις τελευταίες μέρες στο Σύνταγμα είναι μια ανοιχτή αμφισβήτηση του δημοκρατικού πολιτεύματος, μια προσπάθεια δημιουργίας λογικών πραξικοπήματος.
Ομάδες ακροδεξιών στοιχείων στην “πάνω πλατεία” και ομάδες κομμουνιστών τραμπούκων στην “κάτω πλατεία”, αποτελώντας ένα μειοψηφικό αλλά δυναμικό κομμάτι των αγανακτισμένων πολιτών, προσπαθούν με απίστευτη ένταση και βία να εμποδίσουν άμεσα και πρακτικά τόσο την ειρηνική διαμαρτυρία των συμπολιτών τους, όσο και τη λειτουργία των θεσμών και του Κοινοβουλίου. Και παρεμπόδιση ή απαγόρευση της λειτουργίας της Βουλής έχουμε μόνο σε περιόδους χούντας.
Όμως ανασχηματισμό της πολιτικής πότε θα δούμε;
Και μετά από ένα τριήμερο πολιτικών αναταράξεων, ο ανασχηματισμός εγένετο;
Μάλλον όχι. Γιατί το μόνο που είδαμε ήταν μια αναδιάταξη παλαιοκομματικών στελεχών σε κυβερνητικές θέσεις, με μοναδικό γνώμονα, τη διατήρηση των εσωκομματικών ισορροπιών για την παραμονή του ΠΑΣΟΚ στην εξουσία.
Και βέβαια, τόσο οι πολίτες όσο και η διεθνής κοινότητα, συνειδητοποίησαν ότι μάλλον, δεν μπορούν να περιμένουν κάτι περισσότερο από αυτή την αποτυχημένη συνταγή κυβέρνησης και αντιπολίτευσης.
Δυστυχώς πτωχεύουμε…αγανακτώντας
Η Φιλελεύθερη Συμμαχία ανησυχεί για το πέπλο ανορθολογισμού που σκιάζει την Ελλάδα και τις συνέπειες που μπορεί να έχει, στην υπόθεση των ατομικών δικαιωμάτων στη χώρα μας.
Ένα πλέγμα αγανάκτησης, απαισιοδοξίας και αδιεξόδου δείχνει να έχει στερήσει τους Έλληνες από κάθε δύναμη, διάθεση και θάρρος.
Για την ημέρα οικονομικής απελευθέρωσης
Η Φιλελεύθερη Συμμαχία ενημερώνει τους φορολογούμενους ότι σύμφωνα με έρευνα του New Direction Foundation που αναδημοσιεύθηκε από τη Wall Street Journal, την Κυριακή 12 Ιουνίου, εξοφλούν τις φορολογικές και άλλες υποχρεώσεις τους στο Κράτος για το έτος 2011 και ότι από την επόμενη μέρα η αμοιβή της εργασίας τους μπορεί να παραμείνει δικιά τους.
Από την αρχή του έτους μέχρι τις 12 Ιουνίου, τα χρήματα των φορολογουμένων δεν κάλυπταν τις δικές τους ανάγκες και των οικογενειών τους αλλά χρησιμοποιούνταν για να καλύψουν τις ανάγκες του Κράτους. Δεν επενδύθηκαν, δε δημιούργησαν νέες παραγωγικές θέσεις εργασίας και δε διοχετεύθηκαν εκεί που η οικονομία και η κοινωνία έχει πραγματικά ανάγκη.