• Για την Ημέρα Φορολογικής Ελευθερίας

    Η 7η Ιουλίου είναι Ημέρα Φορολογικής Ελευθερίας για την Ελλάδα. Είναι η ημέρα όπου σύμφωνα με στοιχεία της ΕΛΣΤΑΤ και του Προϋπολογισμού οι Έλληνες πολίτες έχοντας εργαστεί επί έξι και πλέον μήνες αποκλειστικά και μόνο με σκοπό να πληρώσουν φόρους, μπορούν (;) να διαθέσουν τους υπόλοιπους σε εργασία που καλύπτει μόνο τις δικές τους ανάγκες και σκοπούς.

    Σύμφωνα και με την σχετική μελέτη του Κέντρου Φιλελεύθερων Μελετων (ΚΕΦΙΜ), η Φιλελεύθερη Συμμαχία υποστηρίζει πως είναι απαράδεκτο να εργάζονται οι πολίτες περισσότερο από το μισό χρόνο τους για το κράτος. Είναι στην ολότητά του απαράδεκτο να εργάζονται οι πολίτες της χώρας για ένα διεφθαρμένο, αναποτελεσματικό, παρασιτικό κράτος το οποίο καθημερινά διαπιστώνουμε ότι βολεύει τους πελάτες του και αδιαφορεί για τους αδύναμους, για την υποστήριξη των οποίων υποτίθεται πάνε οι φόροι.

    Η φορολογία είναι ένα είδος κλοπής. Κλοπή του ιδρώτα τίμιων ανθρώπων που αποδίδεται σε τρίτους με την μορφή 13ων και 14ων μισθών. Κλοπιμαία που μοιράζονται με συντάξεις για τις οποίες δεν έχουν πληρωθεί εισφορές, ή επιδόματα για κατά φαντασίαν τυφλούς. Κλοπή που τα παράγωγά της γίνονται “θέσεις εργασίας” σε μια γωνιά του Δημόσιου Τομέα (και μερικές φορές και του κρατικοδίαιτου ιδιωτικού) για τις οποίες ούτε εργασία αντιστοιχεί, ούτε παραγωγή και μερικές φορές ούτε καν θέση. Κλοπιμαία που “δικαιολογούνται” με πανάκριβα “έργα” που κάνει το ελληνικό κράτος και εκ των υστέρων μαθαίνουμε ότι θα μπορούσαν να γίνουν φθηνότερα και καλύτερα από τον ιδιωτικό τομέα. Κλοπή που μετατρέπεται στην “ασφάλεια” του φαληρισμένου ΟΑΕΕ και την “περίθαλψη” του διαλυμένου ΕΣΥ. Κλοπή που στερεί πόρους από την πραγματική αγορά και η οποία όλοι έχουν πλέον αντιληφθεί ότι κύριο στόχο έχει την αναδιανομή του πλούτου μεταξύ των βολεμένων του συστήματος και όχι την υποστήριξη των συμπολιτών μας που έχουν πραγματικές ανάγκες.

    Η Ημέρα Φορολογικής Ελευθερίας είναι μια ημέρα κατά την οποία γίνεται αντιληπτό ότι η μορφή του σύγχρονου κράτους ρέπει προς μια μορφή τυραννίας απομυζώντας πόρους για να ταΐσει στρατιές ψηφοφόρων τους οποίους πρώτα έχει φτωχοποιήσει. Ο φαύλος κύκλος της φτώχειας βασίζεται στη χρήση της φορολογίας πρώτα ως όπλο εξαθλίωσης των πολλών και μετά ως όπλο εξαγοράς της ψήφου τους.

    Η Φιλελεύθερη Συμμαχία τάσσεται υπέρ της μείωσης των φόρων οπωσδήποτε, οπουδήποτε σε οποιαδήποτε ευκαιρία. Καλούμε τους πολίτες που θέλουν να ανασάνουν από το φορομπηχτικό κράτος να έλθουν κοντά μας.

  • Η δικαιοσύνη που αργεί είναι δικαιοσύνη άνευ ουσίας

    Έξι χρόνια δεν στάθηκαν αρκετά για το ελληνικό κράτος και τις κυβερνήσεις του να αποδώσουν δικαιοσύνη και να βρουν τους δράστες του φρικτού εγκλήματος. Η Παρασκευή, ο Επαμεινώνδας και η Αγγελική με το παιδί που κυοφορούσε είναι τα θύματα μιας στρεβλής νοοτροπίας η οποία συντονισμένη με το λαϊκισμό κυβερνά εδώ και χρόνια τη χώρα από τη μία άκρη έως την άλλη.

    Έξι χρόνια η δικαιοσύνη μπορεί να αρθρογραφεί κατά εκείνων που κρατούν ζωντανή τη χώρα υποκύπτοντας στο “αντιμνημονιακό πνεύμα”. Έξι χρόνια μπορεί να στέλνει επιστολές “εις τας Ευρώπας” χωρίς να αποτελεί αντικείμενό της παρεμβαίνοντας στην εξωτερική πολιτική της χώρας. Έξι χρόνια μπορεί να απεργεί αρνούμενη μεταρρυθμίσεις που θα έπρεπε η ίδια να έχει επιδιώξει.

    Αλλά είναι απαράδεκτο έξι χρόνια να μην έχει κάνει ούτε ένα βήμα προς την κατεύθυνση να βρει τους υπεύθυνους και να τους οδηγήσει στη φυλακή.

    Η Φιλελεύθερη Συμμαχία τιμά τη μνήμη των θυμάτων της Marfin και στέκεται δίπλα στο δίκαιο αίτημα των οικείων τους για απονομή δικαιοσύνης. Τώρα.

  • Eπαναστατικότητα για τους λίγους ή όραμα για όλους;

    Του Μάκη Σπυράτου

    Η είδηση πως γνωστός μουσικός αμείφθηκε για τις υπηρεσίες τους με χρήματα δημοτικού ταμείου μέσα από ξένη εταιρία δεν θα ήταν είδηση σε άλλη χώρα που σέβεται την ελεύθερη αγορά και τους κανόνες της. Στην Ελλάδα όμως όπου το συγκεκριμένο πρόσωπο μαζί με πολλούς άλλους έχουν προνομιακές σχέσεις με πολιτικούς χώρους οι οποίοι απεχθάνονται την ελεύθερη αγορά και διατυμπανίζουν την απέχθεια τους εναντίον της, έχει σημασία, όχι μόνο συμβολική, αλλά και πολιτική.

    Ως πολίτες μιας χώρας που βρίσκεται εδώ και πολύ καιρό σε τέλμα χρειαζόμαστε ένα όραμα για το αύριο. Μια θετική προβολή του εαυτού μας και της χώρας που ζούμε στο μέλλον που θέλουμε, όπου δεν υπάρχουν καταγγελίες για το θεαθήναι,ούτε μια επαγγελματική επαναστατικότητα που πωλείται ως προϊόν σε καταναλωτές ξεπερασμένων ιδεών.

    Στο όραμα για μια καλύτερη Ελλάδα δεν χωράει η φτηνή κριτική στον πλούτο που συγκεντρώνουν οι άλλοι, δίχως κριτική για εκείνον που συγκεντρώνουμε εμείς. Θέλουμε όλοι να μπορούν να ευημερήσουν με τίμια μέσα, χωρίς γραφειοκρατικά εμπόδια.

    ΣΥΝΕΧΕΙΑ

  • Θετική εξέλιξη; Το ελπίζουμε

    Η Φιλελεύθερη Συμμαχία συγχαίρει τον Κυριάκο Μητσοτάκη για την εκλογή του στη προεδρία της Νέας Δημοκρατίας. Ο ίδιος έχει δηλώσει πολλές φορές ότι είναι κι αισθάνεται φιλελεύθερος. Ελπίζουμε να συνεχίσει να το κάνει. Κανείς όμως δεν πρέπει να ξεχνάει ότι η φιλελεύθερη ιδεολογία απαιτεί και πράξεις. Περιμένουμε, λοιπόν, να δούμε πώς θα μετατραπεί η Νέα Δημοκρατία σε ένα σύγχρονο κόμμα του φιλελεύθερου χώρου σε σχέση με τις κρατικίστικες και συντηρητικές αντιλήψεις που επικρατούν σήμερα στο εσωτερικό της.

    Η Φιλελεύθερη Συμμαχία θα προσπαθεί με όλες τις δυνάμεις της να μάχεται για τις φιλελεύθερες ιδέες που αποτελούν μονόδρομο για την έξοδο της χώρας από την κρίση.

  • Ελευθερία παντού!

    Η ψήφιση της επέκτασης του Συμφώνου Συμβίωσης και στα ομόφυλα ζευγάρια είναι αναμφίβολα μία θετική εξέλιξη για την Ελλάδα και την ελευθερία. Όμως δεν είναι αρκετό.

    Η Φιλελεύθερη Συμμαχία, ως υπέρμαχος των ατομικών δικαιωμάτων, θα συνεχίσει να στέκεται στο πλευρό των συμπολιτών μας που αδικούνται από τις αγκυλώσεις διαφόρων ταγών της κοινωνίας.

  • 110 χρόνια από το διαχωρισμό Κράτους – Εκκλησίας

    Ήταν πριν από 110 χρόνια που το Γαλλικό Κράτος (Τρίτη Γαλλική Δημοκρατία), προχώρησε στο διαχωρισμό εκκλησίας και κράτους…

    H Φιλελεύθερη Συμμαχία έχει σαφείς και ορθολογικές θέσεις για αυτό το «καυτό» θέμα.

    Για τις σχέσεις κράτους-εκκλησίας: Υπερασπιζόμαστε το δικαίωμα των ανθρώπων να λατρεύουν οποιοδήποτε θεό και να συμμετέχουν σε θρησκευτικές δραστηριότητες που δεν παραβιάζουν τα δικαιώματα άλλων. Πιστεύουμε στον αυστηρό διαχωρισμό πολιτείας και θρησκευτικών οργανισμών και θεωρούμε ότι οι νόμοι του κράτους πρέπει να έχουν αποκλειστικά και μόνο κοσμικούς σκοπούς, να είναι ουδέτεροι απέναντι στις θρησκείες και να μην οδηγούν σε εμπλοκή πολιτείας και εκκλησίας.

    Προτείνουμε:

    • την πλήρη ανεξαρτητοποίηση όλων των θρησκευτικών οργανισμών και τη μετατροπή τους σε μη κερδοσκοπικά Νομικά Πρόσωπα Ιδιωτικού Δικαίου,
    • καταγραφή των δαπανών που έχει πραγματοποιήσει το κράτος υπέρ της εκκλησίας, καθώς και αποτίμηση της αξίας της εκκλησιαστικής περιουσίας που τυχόν βρίσκεται σήμερα στον έλεγχο του κράτους, ώστε να αποφασιστεί αν και σε ποιο βαθμό η περιουσία αυτή θα επιστραφεί στην εκκλησία,
    • τη φορολόγηση των εισοδημάτων και της ακίνητης περιουσίας των θρησκευτικών οργανώσεων βάσει της νομοθεσίας που ισχύει για τα εισοδήματα των μη κερδοσκοπικών Νομικών Προσώπων Ιδιωτικού Δικαίου,
    • την αφαίρεση από όλους τους θρησκευτικούς φορείς των διοικητικών και δικαστικών αρμοδιοτήτων που τους έχουν εκχωρηθεί από το κράτος και
    • τη διαγραφή από το Σύνταγμα κάθε αναφοράς σε θέματα θρησκείας.

    .

  • Ποινικοποιώντας τον επιστημονικό λόγο

    Μετά τις πρόσφατες κραυγές και την ΕΔΕ που διατάχθηκε ενάντια στον καθηγητή Νίκο Μαραντζίδη, κατά παραγγελία του εταίρου της κυβέρνησης της “Δεύτερης Φοράς Αριστερά” και επιτέλεση του πρύτανη του Πανεπιστημίου Μακεδονίας, έχουμε ένα ακόμη κρούσμα ποινικοποίησης του επιστημονικού λόγου.

    Ο καταξιωμένος ιστορικός Χάιντς Ρίχτερ, ο οποίος το 2000 είχε τιμηθεί με το Χρυσό Σταυρό του Τάγματος του Φοίνικα από την Προεδρία της Δημοκρατίας, διώκεται επειδή εξέφρασε απόψεις που βασίζονται στην έρευνά του και οι οποίες δεν άρεσαν σε κάποιους που προφανώς καπηλεύονται το πατριωτισμό για να κάνουν εντύπωση ή ακόμη και για να αντιπαρατεθούν με ένα Γερμανό επιστήμονα. Το αποτέλεσμα αυτής της δίωξης είναι, αφενός η χώρα μας να γελοιοποιείται στα μάτια της διεθνούς επιστημονικής κοινότητας κι αφετέρου να παρατηρείται το άκρως ανησυχητικό φαινόμενο της προσπάθειας χειραγώγησης του επιστημονικού λόγου.

    Η Φιλελεύθερη Συμμαχία είχε εγκαίρως επισημάνει τα προβλήματα που θα προκύψουν με τη θέσπιση του περίφημου αντιρατσιστικού νόμου και της ποινικοποίησης της έκφρασης. Τα αποτελέσματα τα βλέπουμε τώρα, μπροστά μας. Οι ελεύθερες κοινωνίες δεν χρειάζονται νόμους που να καθορίζουν τι είναι ρατσιστικό και τι όχι, ούτε ένα κράτος που να τους λέει τι και πώς να σκεφτούν. Οι ελεύθεροι άνθρωποι κρίνουν, αποφασίζουν και αντιτίθενται στο ρατσισμό, απομονώνοντας τους φασίστες και καταδικάζοντάς τους στη λήθη.

  • Προστασία του περιβάλλοντος μέσα από την οικονομία της αγοράς και την ατομική ιδιοκτησία

    Στη Φιλελεύθερη Συμμαχία θεωρούμε ότι η προστασία του περιβάλλοντος πρέπει να αποτελεί βασική προτεραιότητα κάθε ελεύθερης κοινωνίας και γνωρίζουμε ότι η οικονομική ευημερία συμβάλει στην προστασία αυτή. Θεωρούμε πως ο καλύτερος τρόπος αντιμετώπισης της πίεσης που ασκείται στους φυσικούς πόρους είναι:

    • η οικονομία της αγοράς, η οποία μέσω της αύξησης των τιμών των σπάνιων πόρων οδηγεί στη σταδιακή μείωση της κατανάλωσής τους και στη δημιουργία κινήτρων για την εξεύρεση υποκατάστατων και
    • η προστασία του δικαιώματος της ιδιοκτησίας, μια και προβλήματα όπως η ατμοσφαιρική μόλυνση, η ηχορύπανση, η υπεραλίευση, η καταστροφή των δασών κ.α. αποτελούν παραδείγματα καταπάτησης του δικαιώματος της ιδιοκτησίας.

    Αν τα προβλήματα αυτά δεν αντιμετωπιστούν άμεσα, οι μελλοντικές γενιές θα στερηθούν τη δίκαιη κληρονομιά τους. Θεωρούμε ότι θα πρέπει να δίνεται προτεραιότητα στην πρόληψη της υποβάθμισης του περιβάλλοντος και να λαμβάνονται υπόψη οι περιβαλλοντικές συνέπειες κάθε έργου ή πολιτικής.

    ΣΥΝΕΧΕΙΑ

  • Η κυβέρνηση σχεδιάζει εκπαίδευση με κομματικές διοικήσεις

    Η Φιλελεύθερη Συμμαχία καταγγέλλει την επιδίωξη του ΣΥΡΙΖΑ για τον πλήρη κομματικό έλεγχο της Δημόσιας Διοίκησης με στόχο, αυτήν τη φορά, την απόλυτα ελεγχόμενη «επιλογή» διευθυντών εκπαίδευσης.

    Σύμφωνα με τροπολογία του ΥΠ.Π.Ε.Θ , για την επιλογή των νέων διευθυντών εκπαίδευσης επαναφέρεται η συνέντευξη που είχε καταργηθεί με τον νόμο 4327/15 και διατηρείται η ψηφοφορία από τους διευθυντές και τους υποδιευθυντές σχολικών μονάδων. Προφανώς, η διαδικασία της συνέντευξης είναι για τον ΣΥΡΙΖΑ καταδικαστέα μόνο όταν την πραγματοποιούν τα Συμβούλια Επιλογής των άλλων, ενώ όταν την πραγματοποιούν τα «αρεστά» Συμβούλια είναι αναγκαία για να επιλεγούν οι «καλύτεροι».

    ΣΥΝΕΧΕΙΑ

  • Κοινωνική Συνοχή

    Κοινωνική Συνοχή

    ΚΟΙΝΩΝΙΚΟ ΔΙΧΤΥ ΑΣΦΑΛΕΙΑΣ

    Πιστεύουμε ότι ένα φιλελεύθερο κράτος πρέπει να προσφέρει ένα βασικό δίχτυ προστασίας για τους πολίτες, που όμως δεν θα αυξάνει τη γραφειοκρατία, δεν θα αποτελεί αντικίνητρο στην εργασία, ούτε θα έχει ως στόχο την πλήρη υποκατάσταση των εθελοντικών θεσμών
    κοινωνικής αλληλοβοήθειας και αλληλεγγύης. Στο πλαίσιο αυτό προτείνουμε την κατάργηση όλων των επιδομάτων που χορηγούνται σήμερα και την αντικατάστασή τους με ένα βασικό εισόδημα χωρίς προϋποθέσεις. Το βασικό εισόδημα θα χορηγείται αυτόματα, χωρίς όρους σε κάθε άτομο, από τη γέννηση μέχρι το θάνατό του, εξασφαλίζοντας ένα στοιχειώδες επίπεδο διαβίωσης. Το βασικό εισόδημα μειώνει τη γραφειοκρατία, περιορίζει τη διαφθορά και εξασφαλίζει την ίση αντιμετώπιση όλων ανεξαρτήτως των πολιτών.

    ΑΠΑΣΧΟΛΗΣΗ

    Ο κρατικός παρεμβατισμός στην αγορά εργασίας έχει αρνητικά αποτελέσματα και τελικά βλάπτει αυτούς που υποτίθεται ότι προστατεύει. Ο βασικός μισθός αυξάνει την ανεργία και κυρίως την ανεργία των νέων και των ευπαθών ομάδων, οι περιορισμοί στις απολύσεις μειώνουν τις προσλήψεις, η προστασία συγκεκριμένων επαγγελμάτων αυξάνει το κόστος των υπηρεσιών και μειώνει την απασχόληση στα επαγγέλματα αυτά κ.λπ. Επιπλέον τα επιδόματα ανεργίας δημιουργούν αντικίνητρα στην απασχόληση, μια και η χορήγησή τους διακόπτεται ακόμα και με χαμηλόμισθη απασχόληση.

    Με δεδομένη την χορήγηση του βασικού εισοδήματος σε όλους, προτείνουμε την κατάργηση του βασικού μισθού και των διοικητικών εμποδίων στις απολύσεις, το άνοιγμα όλων των κλειστών επαγγελμάτων, την κατάργηση του βασικού μισθού και των διοικητικών εμποδίων στις απολύσεις, το άνοιγμα όλων των κλειστών επαγγελμάτων, την κατάργηση του επιδόματος ανεργίας και γενικά την απελευθέρωση των εργασιακών σχέσεων.

    ΣΥΝΔΙΚΑΛΙΣΜΟΣ

    Θεωρούμε αυτονόητο το δικαίωμα των εργαζομένων να απεργούν, αλλά και ότι ουδείς έχει δικαίωμα να εμποδίζει κάποιον να εργαστεί. Παράλληλα θεωρούμε ότι οι εργαζόμενοι έχουν δικαίωμα να ιδρύουν και συμμετέχουν σε εργατικά σωματεία, αλλά και ότι έχουν το εξίσου αυτονόητο δικαίωμα να μην συμμετέχουν σε αυτά. Αντιστοίχως θεωρούμε ότι οι επιχειρήσεις έχουν δικαίωμα να ιδρύουν και να συμμετέχουν σε εργοδοτικές οργανώσεις, αλλά και ότι έχουν το εξίσου αυτονόητο δικαίωμα να μην συμμετέχουν σε αυτές. Και φυσικά θεωρούμε ότι οι συμφωνίες εργατικών σωματείων και εργοδοτικών οργανώσεων δεσμεύουν μόνο τα μέλη τους.

    Τέλος θεωρούμε απαράδεκτη την εκμετάλλευση του δικαιώματος της απεργίας από τα εργατικά σωματεία, συνήθως κρατικών, επιχειρήσεων ή φορέων που διαθέτουν μονοπωλιακή θέση. Πιστεύουμε, όμως, ότι το κράτος θα πρέπει να φροντίσει να περιορίσει τη μονοπωλιακή ισχύ των επιχειρήσεων και των φορέων αυτών και τα υπερβολικά δικαιώματα των συνδικαλιστών και όχι να θέτει περιορισμούς στο δικαίωμα στην απεργία.

    ΚΟΙΝΩΝΙΚΗ ΑΣΦΑΛΙΣΗ

    Το συνταξιοδοτικό σύστημα έχει χρεοκοπήσει. Η διανεμητική του μορφή επέτρεψε τη χορήγηση χαριστικών παροχών και συντάξεων για πολλές δεκαετίες, μια και εκείνη την εποχή η αναλογία εργαζομένων/συνταξιούχων ήταν μεγάλη. Σήμερα η αναλογία αυτή είναι ήδη κάτω από 1,3 εργαζόμενοι ανά συνταξιούχο και είναι προφανώς αδύνατο να καλυφθούν οι συντάξεις
    από τις εισφορές των εργαζομένων. Το κενό αυτό καλύπτεται σήμερα από τον κρατικό προϋπολογισμό, αλλά η κρατική επιχορήγηση διαφέρει δραστικά από ταμείο σε ταμείο.

    Προτείνουμε:

    • τη σταδιακή μετάβαση σε ένα κεφαλαιοποιητικό σύστημα, στο οποίο οι εργαζόμενοι θα έχουν το δικαίωμα επιλογής μεταξύ δημόσιων και ιδιωτικών ασφαλιστικών οργανισμών και θα χτίζουν σταδιακά το προσωπικό τους αποθεματικό,
    • την κατάργηση της κρατικής επιχορήγησης του συνταξιοδοτικού συστήματος και την αξιοποίηση των πόρων αυτών για το βασικό εισόδημα όλων των πολιτών άνω των 65 ετών και
    • την κατάργηση της υποχρέωσης καταβολής συνταξιοδοτικών εισφορών για διάστημα δύο ετών για νέους που εργάζονται για πρώτη φορά, μακροχρόνια ανέργους, καθώς και όλους όσους βρίσκονται κάτω από το όριο της φτώχιας.

    ΠΕΡΙΘΑΛΨΗ

    Προτείνουμε τον πλήρη διαχωρισμό της ιατρικής ασφάλισης από το συνταξιοδοτικό σύστημα και το δικαίωμα επιλογής μεταξύ της ασφάλισης σε δημόσιους φορείς, όπως ο ΕΟΠΥΥ, ή σε πιστοποιημένους ιδιωτικούς ασφαλιστικούς φορείς.

    Επίσης προτείνουμε την πλήρη οικονομική και διοικητική ανεξαρτησία των νοσοκομείων και την κάλυψη των δαπανών τους από τις πληρωμές των δημόσιων και ιδιωτικών ασφαλιστικών φορέων καθώς του κράτους για συγκεκριμένες υπηρεσίες που θα προσφέρουν στους πολίτες (π.χ. περίθαλψη απόρων).

    Παράλληλα θεωρούμε ότι η πρωτοβάθμια φροντίδα υγείας πρέπει να περάσει στην αρμοδιότητα της τοπικής αυτοδιοίκησης και ότι το Υπουργείο Υγείας πρέπει να αποκτήσει αποκλειστικά στρατηγικό και εποπτικό ρόλο.

    ΠΑΙΔΕΙΑ

    Θεωρούμε ότι η παιδεία διαδραματίζει πρωταρχικό ρόλο στην ανάπτυξη μιας κοινωνίας. Στόχος μας είναι ένα καλύτερο και αποδοτικότερο εκπαιδευτικό σύστημα, ώστε όλα τα παιδιά, ανεξάρτητα από τις οικονομικές δυνατότητες των γονιών τους, να μπορούν να αξιοποιήσουν τις δυνατότητές τους. Θέλουμε σχολεία ποιοτικά, ανοιχτά, λειτουργικά, ανεξάρτητα, και πάνω απ’ όλα σχολεία που δουλεύουν για τους μαθητές. Θέλουμε τα παιδιά και οι γονείς να μπορούν να διαλέγουν όποιο σχολείο θέλουν.

    Προτείνουμε την κατάργηση του κρατικού μονοπωλίου στην εκπαίδευση, τον περιορισμό του κράτους σε ρυθμιστικό-εποπτικό ρόλο, την οικονομική και διοικητική αυτοτέλεια όλων των εκπαιδευτικών ιδρυμάτων (σχολείων, πανεπιστημίων, ΙΕΚ κ.λπ.) και τον ανταγωνισμό μεταξύ τους. Επιπλέον, προτείνουμε την καθιέρωση κουπονιών εκπαίδευσης για όλους τους μαθητές και σπουδαστές και τη δυνατότητα ελεύθερης επιλογής μεταξύ ιδιωτικών και δημόσιων εκπαιδευτικών ιδρυμάτων. Η κρατική χρηματοδότηση σε κάθε εκπαιδευτικό ίδρυμα θα είναι ανάλογη του αριθμού των μαθητών/σπουδαστών που το επιλέγουν, και έτσι τα εκπαιδευτικά ιδρύματα θα συναγωνίζονται για το ποιο θα παρέχει καλύτερες υπηρεσίες στους μαθητές/σπουδαστές του, ανεβάζοντας το συνολικό επίπεδο της παρεχόμενης παιδείας.