Eπαναστατικότητα για τους λίγους ή όραμα για όλους;

Του Μάκη Σπυράτου

Η είδηση πως γνωστός μουσικός αμείφθηκε για τις υπηρεσίες τους με χρήματα δημοτικού ταμείου μέσα από ξένη εταιρία δεν θα ήταν είδηση σε άλλη χώρα που σέβεται την ελεύθερη αγορά και τους κανόνες της. Στην Ελλάδα όμως όπου το συγκεκριμένο πρόσωπο μαζί με πολλούς άλλους έχουν προνομιακές σχέσεις με πολιτικούς χώρους οι οποίοι απεχθάνονται την ελεύθερη αγορά και διατυμπανίζουν την απέχθεια τους εναντίον της, έχει σημασία, όχι μόνο συμβολική, αλλά και πολιτική.

Ως πολίτες μιας χώρας που βρίσκεται εδώ και πολύ καιρό σε τέλμα χρειαζόμαστε ένα όραμα για το αύριο. Μια θετική προβολή του εαυτού μας και της χώρας που ζούμε στο μέλλον που θέλουμε, όπου δεν υπάρχουν καταγγελίες για το θεαθήναι,ούτε μια επαγγελματική επαναστατικότητα που πωλείται ως προϊόν σε καταναλωτές ξεπερασμένων ιδεών.

Στο όραμα για μια καλύτερη Ελλάδα δεν χωράει η φτηνή κριτική στον πλούτο που συγκεντρώνουν οι άλλοι, δίχως κριτική για εκείνον που συγκεντρώνουμε εμείς. Θέλουμε όλοι να μπορούν να ευημερήσουν με τίμια μέσα, χωρίς γραφειοκρατικά εμπόδια.

Δεν επιδοκιμάζουμε την υψηλή φορολογία των εισοδημάτων των άλλων, εξαιρώντας όμως τα δικά μας εξίσου υψηλά «επαναστατικά» εισοδήματα. Θέλουμε χαμηλή και δίκαιη φορολογία για όλους με ίσα δικαιώματα και υποχρεώσεις.

Δεν κατακρίνουμε την καλοζωία και τις προτιμήσεις των άλλων υπερασπιζόμενοι τη δική μας καλοζωία απλώς επειδή είναι «διαφορετική» και «έντεχνη». Θέλουμε ελευθερία ώστε ο καθένας να επιλέγει και να ευτυχεί όπως ο ίδιος νομίζει, αρκεί να μην καταπατά την ελευθερία του άλλου. Δεν θα αλλάξουμε την Ελλάδα για μόνο μέρος των πολιτών της. Θα την αλλάξουμε για όλους τους πολίτες αυτής της χώρας.

Ο ρόλος του κράτους πρέπει να είναι η εποπτεία και ο έλεγχος για όσους καταπατούν τον ελεύθερο ανταγωνισμό. Όχι στο ρόλο του Κράτους χορηγού επιδομάτων και παραγωγού επιδοτήσεων σε ημέτερους στραγγαλίζοντας όσους επιχειρηματίες ή καλλιτέχνες δεν έχουν πρόσβαση στο γραφείο ενός υπουργού.

Θα χρησιμοποιήσουμε τα προνόμια της ελεύθερης διακίνησης ανθρώπων, κεφαλαίων και ιδεών που μας προσφέρει η παρουσία μας στην ΕΕ και μας επιτρέπει να πληρωνόμαστε με ΑΦΜ από ξένη χώρα για υπηρεσίες στην Ελλάδα. Δεν θα καταργήσουμε αυτά τα προνόμια για τους άλλους, ώστε να ασκούμε εμείς επιχειρηματικό μονοπώλιο χάρις στη «δική μας» κυβέρνηση.

Θα εργαστούμε μέσα σε οικονομικές συνθήκες ελεύθερου ανταγωνισμού που αφήνει τους πολίτες να ευημερήσουν μέσα από την ατομική τους προσπάθεια. Όχι πουλώντας δήθεν επανάσταση ενάντια στον καπιταλισμό και τις πολυεθνικές από τις οποίες κάποιοι επαναστάτες πληρώνονται με παχυλά συμβόλαια.

Θα εφαρμόσουμε τις επιτυχημένες συνταγές επιτυχημένων κρατών στα οποία στέλνουμε τα παιδιά μας να σπουδάσουν, να εργαστούν και να ευημερήσουν δίχως να χρειάζεται να μεταμορφώνονται σε επαναστατικούς κήνσορες. Όχι εφαρμόζοντας καταστροφικές οικονομικές και κοινωνικές πολιτικές χωρών στις οποίες κυριαρχεί η καταπάτηση των ανθρωπίνων δικαιωμάτων, η έλλειψη δημοκρατίας και ο στραγγαλισμός της ελευθερίας.

Θα αλλάξουμε τη χώρα πρώτα αλλάζοντας και εφαρμόζοντας για το υπάρχον νόμισμα ορθές πολιτικές που ισχύουν για οποιοδήποτε νόμισμα θα μπορούσαμε να έχουμε. Όχι αλλάζοντας το νόμισμα και διατηρώντας τις υπάρχουσες καταστροφικές πολιτικές.

Μπορούμε να αλλάξουμε τη χώρα, όταν δεν είμαστε υποκριτές. Διότι κατηγορούμε για την κατάντια μας από τη μια τους πλούσιους, τους ξένους και γενικώς τους «άλλους», ενώ την ίδια ώρα αναγνωρίζουμε για τον εαυτό μας πως θέλουμε να γίνουμε πλούσιοι, να γνωρίσουμε το ξένο και να γίνουμε οι ίδιοι το διαφορετικό αυτού του τόπου που θα μας πάει μπροστά.

Ας βάλουμε ένα τέλος σε αυτό το δίπολο: Ας σταματήσουμε να κατηγορούμε εκείνο που θέλουμε να γίνουμε και ας σταματήσουμε να επικροτούμε εκείνο το οποίο οι ίδιοι απορρίπτουμε με τις καθημερινές μας πράξεις.

Για πολύ καιρό στην πολιτική ζωή αυτής της χώρας υπήρξαν περιπτώσεις πολιτικών οι οποίοι μιλούσαν για τον θανάσιμο εναγκαλισμό κράτους και οικονομίας, που είχαν πολιτικό πρόταγμα την μείωση του κράτους και την ελεύθερη οικονομία, που προώθησαν την ατζέντα για τα ατομικά δικαιώματα. Απέτυχαν όμως σε όσες εκλογές έλαβαν μέρος, διότι υπερίσχυε πάντα ο λαϊκισμός και η δήθεν επαναστατικότητα.

Είναι εύκολο να γκρεμίσεις με την επανάσταση. Το δύσκολο είναι να χτίσεις με την πολιτική

Περιστατικά όπως αυτό που περιγράφηκε στην αρχή θα είναι μια υποσημείωση στις ειδήσεις, αν ως ψηφοφόροι επιλέξουμε πολιτικούς και πολιτικές που θα έχουν ως κύριο άξονα την μείωση του σπάταλου κράτους, την κατάργηση φόρων με την αντίστοιχη μείωση διαδικασιών, γραφειοκρατίας και συντεχνιακών προνομίων. Θα είναι η στιγμή που η ελευθερία των πολλών με βάση τα ατομικά δικαιώματα θα επικρατήσει των διαχωρισμών των λίγων με βάση τα θεωρητικά σχήματα περί κοινωνικών τάξεων και ομάδων κοινωνικών ή επαγγελματικών συμφερόντων.

Αυτή η στιγμή που θα δώσει όραμα σε όλους για ένα καλύτερο αύριο είναι τώρα.

Μάκης Σπυράτος
Πρόεδρος της Φιλελεύθερης Συμμαχίας

Το άρθρο πρωτοδημοσιεύτηκε στο Liberal.gr στις 12 Ιανουαρίου, 2016