Ανακοίνωση
Η Φιλελεύθερη Συμμαχία δηλώνει την οργή της και καταδικάζει απερίφραστα τη χθεσινή επίθεση στον Οδυσσέα Βλαχονικολό, φοιτητή του Οικονομικού Πανεπιστημίου Αθηνών (ΟΠΑ) και μέλος της Πανελλήνιας Ανεξάρτητης Κίνησης Σπουδαστών (ΠάΝΚΣ), από άτομα που φέρονται να ανήκουν στον αντιεξουσιαστικό χώρο.
Αφορμή για την επίθεση αυτή φαίνεται να είναι η υποστήριξη του Οδυσσέα στη λειτουργία της πανεπιστημιακής αστυνομίας, ακριβώς για την αποφυγή τέτοιων περιστατικών βίας. Το ακόμα πιο εξοργιστικό στο συμβάν είναι ότι η αστυνομία, παρότι κλήθηκε άμεσα, δεν επενέβη! Δεν μπήκε καν στον χώρο του ΟΠΑ!
Θεωρούμε τα δικαιώματα κάθε ανθρώπου στην προστασία της σωματικής του ακεραιότητας και στην ελευθερία της έκφρασης δεδομένα κι αυτονόητα. Αλλά τελικά ίσως και να μην είναι, τουλάχιστον στα πανεπιστήμια, όπως δείχνει το χθεσινό συμβάν, αλλά και παλαιότερα. Ο πρύτανης του ΟΠΑ, κ. Μπουραντώνης, ο οποίος είχε υποστεί κι ο ίδιος επίθεση στο γραφείο του πριν από μήνες από άτομα του αντιεξουσιαστικού χώρου, αρκέστηκε σε άτολμα μισόλογα. Από κρατικούς λειτουργούς, που πληρώνονται από τους φόρους μας, θα περιμέναμε πολύ περισσότερα.
Αν η πανεπιστημιακή αστυνομία, αν και όταν λειτουργήσει, αντιμετωπίζει τα φαινόμενα βίας με τον ίδιο τρόπο, δηλαδή μη αντιμετωπίζοντάς τα, καλύτερα να μη λειτουργήσει καθώς θα πρόκειται για σπατάλη χρημάτων. Καλούμε τα Υπουργεία Προστασίας του Πολίτη, Παιδείας και τον Πρύτανη του ΟΠΑ να αναλάβουν τις ευθύνες τους και, πέραν από το να εξασφαλίσουν ότι θα βρεθούν οι θύτες της χθεσινής επίθεσης και ότι θα οδηγηθούν το συντομότερο δυνατό στη δικαιοσύνη, να χρησιμοποιήσουν κάθε μέσο στη διάθεσή τους για να είναι ο Οδυσσέας ο τελευταίος φοιτητής, τόσο στο ΟΠΑ όσο και αλλού, που δέχεται επίθεση για τις ιδέες του!
Κατάργηση των τεκμηρίων διαβίωσης τώρα!
Η κυβέρνηση της ΝΔ επιδεικνύει τραγική ανικανότητα στην διαχείριση των εμβολιασμών
Ενώ η χώρα ήδη από τις 29/12 έχει στην κατοχή της 93.600 δόσεις του εμβολίου της Pfizer/BioNTech κι ενώ παρακολουθήσαμε το επικοινωνιακό πυροτέχνημα του εμβολιασμού πλήθους πολιτικών και πολιτειακών παραγόντων, εντούτοις ο ρυθμός εμβολιασμού των υγειονομικών και των διαμενόντων σε γηροκομεία και ειδικές δομές γίνεται – στην καλύτερη περίπτωση – με ρυθμό χελώνας.
Ακόμα και αυτή τη στιγμή, ομάδες υψηλότατης έκθεσης στον κορωνοϊό, όπως για παράδειγμα οι οδοντίατροι, που έρχονται σε επαφή καθημερινά με εκατοντάδες πιθανά κρούσματα, δεν γνωρίζουν αν και πότε θα εμβολιαστούν. Όταν, όπως διαπιστώνουμε, η κυβέρνηση δεν μπορεί να διαχειριστεί με επιτυχία τον εμβολιασμό 93.600 συμπολιτών μας που ο εμβολιασμός τους είναι τόσο κρίσιμος στην επιτυχή αντιμετώπιση της πανδημίας του κορωνοϊού, αναρωτιόμαστε πώς ακριβώς θα επιτύχει την οργάνωση και τον προγραμματισμό εκατομμυρίων δόσεων εμβολίων που αναμένονται μέσα στους επόμενους μήνες.
Ιθαγενείς οικολόγοι και κράτος δικαίου: τι μπορούμε να μάθουμε από το παράδειγμά τους;
Μερικές ημέρες πριν και ενώ το ζεύγος Μητσοτάκη πήγαινε για μοτοκρός σε εκτάσεις της Πάρνηθας, η Εκουαδοριανή Nemonte Nenquimo της φυλής των Waorani κέρδισε το βραβείο οικολογίας Goldman. Η συγκεκριμένη γυναίκα κατάφερε μέσω των δικαστηρίων να προστατέψει 500 χιλιάδες στρέμματα γης που όδευαν προς εκμετάλλευση για εξόρυξη πετρελαίου και τελικά να κάνει κάτι σημαντικότερο για το περιβάλλον από το να το χρησιμοποιεί επικοινωνιακά προς λαϊκή, πολιτική κατανάλωση.
1) Την παραίτηση των Υπουργών από το βουλευτικό αξίωμα, πράξη που ελαχιστοποιεί την πελατειακή εξάρτηση, αυτής δηλαδή που αναπτύσσεται μεταξύ εκτελεστικής εξουσίας και τοπικής κοινότητας.
2) Την σύσταση της πολεοδομίας/κτηματολογίου/κεντρικού αρχαιολογικού συμβουλίου με την μορφή ανεξάρτητων αρχών και την ελεύθερη πρόσβαση πολιτών σε χωροταξικά δεδομένα (κάτι το οποίο θα διευκόλυνε και το περιβαλλοντολογικό κίνημα).
3) Την εκλογή της ηγεσίας της δικαιοσύνης μέσω λίστας που έχει ψηφισθεί από το δικαστικό σώμα.
4) Τη σύνταξη ετήσιου πίνακα ρυθμίσεων προς αναθεώρηση, απλούστευση ή κατάργηση, προκειμένου να εξαλειφθεί ο παράγοντας των κακογραμμένων και συχνά αντικρουόμενων ρυθμίσεων.
ΑΜΕΣΗ ΚΑΤΑΡΓΗΣΗ ΤΗΣ ΠΡΟΣΩΠΙΚΗΣ ΔΙΑΦΟΡΑΣ
Η κύρια αιτία της χρεωκοπίας της χώρας, το χρεοκοπημένο ασφαλιστικό σύστημα, ξαναχτυπά. Σε μια παραπαίουσα ελληνική οικονομία, που αναμένει ύφεση της τάξεως του 10% το 2020, οι αξιότιμοι δικαστές του ΣτΕ αποφάσισαν για μια ακόμη φορά να υποκαταστήσουν την εκτελεστική εξουσία και να απονείμουν αναδρομικά σε όσους προσέφυγαν για το διάστημα των 11 μηνών πριν την δημοσίευση του Νόμου Κατρούγκαλου.
Η κυβέρνηση ενεργοποιώντας άμεσα τα πελατειακά της αντανακλαστικά φαίνεται ότι αποφασίζει να απονείμει τα αναδρομικά στο σύνολο των συνταξιούχων, πέρα των όσων προσέφυγαν στα δικαστήρια με το ύψος της δαπάνης να υπολογίζεται στα 3,9 δισ. ευρώ (και χωρίς να υπολογίζεται το κόστος για τους συνταξιούχους δημοσίους υπαλλήλους, η κρίση για τους οποίους αναμένεται από το Ελεγκτικό Συνέδριο). Σε αυτό το πλαίσιο υπενθυμίζουμε ότι η κυβέρνηση της ΝΔ (όπως προηγουμένως η κυβέρνηση του ΣΥΡΙΖΑ) δεν προέβησαν στην κατάργηση της προσωπικής διαφοράς, όπως προβλεπόταν στο Νόμο Κατρούγκαλου να γίνει από τις αρχές του 2019. Η μη κατάργηση της προσωπικής διαφοράς παραβιάζει κατάφωρα την αρχή της ισότητας, δημιουργώντας 2 κατηγορίες συνταξιούχων, τους προ και μετά Νόμου Κατρούγκαλου, που αμείβονται διαφορετικά παρότι μπορεί να έχουν τις ίδιες εισφορές-χρόνια.
Εφόσον λοιπόν η κυβέρνηση της ΝΔ θέλει να μοιράσει λεφτά που ΔΕΝ ΥΠΑΡΧΟΥΝ στους συνταξιούχους, την καλούμε ΑΜΕΣΑ να καταργήσει την προσωπική διαφορά και να αποκαταστήσει την μεγαλύτερη αδικία του σημερινού ασφαλιστικού συστήματος, βοηθώντας στην διατήρηση της όποιας βιωσιμότητας του. H ανάπτυξη με το παραγωγικό μοντέλο της ανοιχτής κοινωνίας και της ελεύθερης αγοράς που προτείνει η Φιλελεύθερη Συμμαχία είναι ο μόνος τρόπος για καλύτερους μισθούς και καλύτερες συντάξεις.
Η Φιλελεύθερη Συμμαχία για τις Δημόσιες, Υπαίθριες Συναθροίσεις
Οι τρεις θάνατοι του Ελεύθερου Επαγγελματία*
Λίγο πριν την επέλαση της πανδημίας, το είχε πάρει το αυτί μου. Εκείνη την μέρα έτυχε να κάνω μια βόλτα στην αγορά και κοντοστάθηκα για να ακούσω την συνέχεια. Ήταν μια γυναίκα που χρησιμοποίησε με χαμόγελο την φράση: «τώρα που τελείωσε η οικονομική κρίση…» ενώ ο κόσμος τριγύρω κουνούσε το κεφάλι συμφωνώντας μαζί της, συνεχίζοντας τα ψώνια. Ναι, είμαι σίγουρη ότι είχα ακούσει το «τώρα που τελείωσε η οικονομική κρίση». Ήταν μια ηλιόλουστη ημέρα από εκείνες που σε γεμίζουν αισιοδοξία χωρίς συγκεκριμένο λόγο, μόνο και μόνο επειδή υπάρχεις, είσαι υγιής και συνεχίζεις να ελπίζεις ότι όλα θα πάνε καλά.
Δεν έχει σημασία αν είχε πραγματικά τελειώσει η οικονομική κρίση (δεν είχε φυσικά) ή αν όλα ήταν ωραία τακτοποιημένα στο μυαλό των ανθρώπων που άρθρωναν λεκτικά τέτοιου είδους προτάσεις. Στο πεδίο των ελεύθερων επαγγελματιών, φτάνει που οι ίδιοι δειλά δειλά είχαν αρχίσει να το πιστεύουν. Φτάνει που είχαν αρχίσει να ξαναπιστεύουν ή να έχουν εμπιστοσύνη εκ νέου στον κόσμο, στο περιβάλλον που ζούσαν και δραστηριοποιούνταν. Φτάνει που η διάθεσή τους είχε ανέβει, που είχαν αρχίσει να προβάλλουν τον εαυτό τους στο μέλλον, που έκαναν όνειρα και σχέδια και μικρές επενδύσεις εδώ κι εκεί. Φτάνει που η περιρρέουσα ατμόσφαιρα δεν ήταν αυτή της ματαίωσης και της αγανάκτησης και που η ψυχολογία φάνταζε ξανά δυνατή, άτρωτη, έτοιμη να ενώσει δυνάμεις με την οικονομική ζωή και την ανάπτυξη.
Και μετά ήρθε ο COVID19, ε και ξέρετε την συνέχεια. ‘Η μάλλον κανείς μας δεν την ξέρει και είναι τέτοια η πανδημική άγνοια για την επόμενη ημέρα, τόσο απόλυτη, οικουμενική και χωρίς προηγούμενο, που πραγματικά βρίσκεται εδώ για να σαρώσει το μέσα μας πολύ περισσότερο από αυτά που θα αποτελειώσει ο ίδιος ο κορονοϊός.
Είναι τόσο απελπιστική η πραγματικότητα για τον ελεύθερο επαγγελματία που σε πιάνει νευρικό γέλιο για να επιβιώσεις ψυχολογικά. Μέσα σε δέκα χρόνια έχουμε ποδοπατηθεί τουλάχιστον τρεις φορές. Αρχικά με τον ακήρυχτο πόλεμο που εκδηλώθηκε μέσω των φοροεπιδρομών, τότε που θεωρούμασταν ένοχοι ακόμα και για τα τυχόν χιλιάρικα που φυλάγαμε κάτω από το στρώμα, καθώς όλα, όλα έπρεπε να «επενδυθούν» στις συντεχνίες. Μέσα από την προπαγάνδα και την δαιμονοποίηση της ελευθερίας, είχε αρθεί κάθε δικαίωμα στην ιδιοκτησία, την εργασία ή την παραγωγή πλούτου για οποιοδήποτε άλλο σκοπό εκτός από την εξυπηρέτηση του κράτους. Άδειασαν τραπεζικοί λογαριασμοί, σεντούκια και τσέπες με ένα απόλυτα ιδεολογικό τρόπο, που πότε ονομαζόταν αλληλεγγύη και πότε φορολογική συνείδηση. Και άδειασαν πρωτίστως από ανθρώπους που δεν είχαν μάθει να χρωστάνε, που δεν έκαναν έξοδα περισσότερα από αυτά που άντεχε το πορτοφόλι τους, που πλήρωναν πρώτα τους υπαλλήλους τους και μετά ζούσαν οι ίδιοι. Αυτοί έσυραν πρώτοι τον χορό του Ζαλόγγου. Αλλά επειδή ο θάνατος του εμποράκου δεν ήταν αρκετός, έπρεπε να έρθουν τα capital control για να πιαστούν στην φάκα κι άλλοι κλάδοι, οι βιομηχανίες, οι εξαγωγές και οποιοσδήποτε έκανε το λάθος στην Ελλάδα να dream big. Ποτέ κανένας δεν τους ζήτησε συγνώμη για το γεγονός ότι τους κατέστρεψε όχι την επιχείρηση αλλά το ηθικό. Για το γεγονός ότι τους έκοψε τα πόδια, τους κατέστησε αναξιόπιστους ή τους έδιωξε – ποιους; Αυτούς που σήκωναν στις πλάτες τους τον παραγωγικό ιστό.
Και τώρα, πάνω που είπαμε να πάρουμε μια ανάσα! Ούτε καν βαθιά, να μια ανασούλα δοκιμαστικής επανεκκίνησης: δεν προλάβαμε να βγάλουμε το κεφάλι και πεθαίνουμε, πότε κυριολεκτικά και πότε σε κάθε άλλο επίπεδο λειτουργικότητας. Κανένας δεν θα μπορούσε να είχε προβλέψει την πανδημία, αλλά υπήρχαν χίλιες δυο άλλες παράμετροι που θα μπορούσαν να μην μας έφταναν ήδη εξαθλιωμένους στο κατώφλι της υγειονομικής κρίσης.
Τα επιδόματα είναι ένα ηρεμιστικό χάπι περιορισμένης ισχύος, η αναβολή πληρωμών για το μέλλον μια βραδυφλεγής βόμβα τοποθετημένη στα θεμέλια της ύπαρξης της αγοράς. Η κοινωνική συνοχή θα δοκιμαστεί υπό την πίεση της πραγματικότητας – αυτός που σήμερα συνεργάζεται μένοντας στο σπίτι για να προστατέψει και να προστατευτεί, αύριο θα μπει σε κατάσταση «ο σώζων εαυτόν σωθήτω» επειδή δεν θα εργάζεται. Τόσα χρόνια η πράξη της αποταμίευσης ήταν το πιο σύντομο ανέκδοτο, τώρα ψάχνουμε να δούμε αν έμεινε τίποτα από τα έτοιμα για να περάσουμε τον μήνα. Κάποιοι βρίσκονται στο πένθιμο στάδιο του παζαρέματος με την κυβέρνηση για τυχόν στήριξη αλλά οι περισσότεροι γνωρίζουμε ότι φέτος τουλάχιστον δεν πρόκειται να συντελεστεί καμία Ανάσταση.
Θα πρέπει να μας επιτραπεί να είμαστε περισσότερο ελεύθεροι και περισσότερο επαγγελματίες (το αντίθετο του κρατιστή δηλαδή) προτού ξεκινήσουμε να μιλάμε για την λύση της επόμενης μέρας.
* Η Δέσποινα Λιμνιωτάκη είναι Πρόεδρος της Φιλελεύθερης Συμμαχίας. Το άρθρο δημοσιεύτηκε στο MarketNews.gr στις 25 Απριλίου 2020.
COVID-19: Το ”Μένουμε Σπίτι” δεν υπάρχει ως επιλογή για τους αστέγους
Η Φιλελεύθερη Συμμαχία, λαμβάνοντας υπόψη τις σχετικές με τους αστέγους κατά την Covid-19 περίοδο πληροφορίες του Ελληνικού Δικτύου για το Δικαίωμα στη Στέγη και στην Κατοικία, καλεί άμεσα την ελληνική πολιτεία να λάβει μέτρα για την στήριξη και την υγειονομική τους περίθαλψη.
Οι άνθρωποι που ζουν στο δρόμο ή αντιμετωπίζουν έλλειψη στέγης είναι μια ιδιαίτερα ευάλωτη ομάδα στο πλαίσιο της πανδημίας του COVID-19. Οι συνθήκες στις οποίες διαβιούν, συχνά μαζί με κακή υγεία ή αναπηρίες, συνεπάγονται υψηλό κίνδυνο μετάδοσης του ιού, αλλά και ελλιπή πρόσβαση σε χώρους υγιεινής, προσωπικής φροντίδας και χώρους απομόνωσης. Εάν άστεγοι μολυνθούν με το COVID-19, είναι πολύ πιθανό να αρρωστήσουν σοβαρά και να πεθάνουν. Αντιμετωπίζουν πολλαπλά εμπόδια πρόσβασης στην υγειονομική περίθαλψη και στη σχετική πληροφόρηση, με σοβαρή πιθανότητα μετάδοσης του ιού σε άλλους. Η προστασία των αστέγων αποτελεί σημαντικό στοιχείο και προτεραιότητα.
Ένα μήνα και 2 μέρες μετά το πρώτο κρούσμα κορονοϊού στην Ελλάδα, η ελληνική πολιτεία εξακολουθεί να παριστάνει ότι αυτοί οι άνθρωποι δεν υπάρχουν, δεν τους “βλέπει” ή στην καλύτερη περίπτωση τους θεωρεί πολίτες δεύτερης και τρίτης κατηγορίας, μη έχοντας λάβει κανένα απολύτως μέτρο για την προστασία τους.
Οι ηλικιωμένοι άστεγοι και όσοι πάσχουν από χρόνιες παθήσεις αδυνατούν να καλύψουν ακόμη και τις πολύ βασικές τους ανάγκες. Τα καφέ και τα εστιατόρια έχουν κλείσει και δεν υπάρχει πλέον πρόσβαση σε τουαλέτες και σίτιση ή άλλη βοήθεια. Οι παρεμβάσεις μείωσης βλάβης του ΚΕΘΕΑ και του ΟΚΑΝΑ έχουν ελαττωθεί, κάτι που αυξάνει τον κίνδυνο λοιμωδών νοσημάτων λόγω χρήσης της ίδιας σύριγγας, ενώ το street work έχει διακοπεί τελείως. Καμία δομή αστέγων δεν δέχεται τους χρήστες ναρκωτικών ουσιών. Οι κοινωνικές υπηρεσίες των Δήμων λειτουργούν με προσωπικό ασφαλείας ή δεν λειτουργούν καθόλου. Μειωμένο επίσης είναι και το προσωπικό που υποστηρίζει πρόσφυγες/ αιτούντες άσυλο στα ΚΥΤ και το πρόγραμμα PHILOS II. Δεν έχουν ακόμη αποσταλεί οδηγίες από τις αρμόδιες αρχές αναφορικά με τις δομές κοινωνικής φροντίδας.
Στο πλαίσιο αυτό καλούμε την ελληνική πολιτεία να λάβει τα εξής μέτρα:
– Άμεσες εξετάσεις για τον COVID-19 σε όλους τους φορείς που εξυπηρετούν αστέγους, διαχωρίζοντας ασθενείς θετικούς στον ιό από αυτούς που είναι απαλλαγμένοι και δημιουργώντας νέες έκτακτες προσωρινές εγκαταστάσεις για να φιλοξενούν και να φροντίζουν ξεχωριστά την κάθε ομάδα.
– Επιτόπιες δράσεις στο δρόμο για την παροχή υλικού προσωπικής υγιεινής, φαγητού και νερού.
– Ενισχυμένα μέτρα υγιεινής στις υφιστάμενες δομές παροχής στέγης, πληροφόρηση και συμβουλευτική για τους χρήστες όλων των υπηρεσιών, σχεδιασμό έκτακτης ανάγκης όσον αφορά τα στελέχη και διάθεση υγειονομικού προσωπικού σε υπηρεσίες αστέγων.
– Πρόσθετα καταλύματα έκτακτης ανάγκης σε επίπεδο περιφέρειας για τη μείωση του υπερπληθυσμού των ξενώνων και τη διευκόλυνση της σωματικής απομόνωσης, με την αξιοποίηση κλειστών ξενοδοχείων, κενών μονάδων Airbnb, δημόσιων κτηρίων ή άλλων χώρων που θα μπορούσαν να στηρίξουν τις ανάγκες ευπαθών ομάδων.
Η απρόσκοπτη και ισότιμη πρόσβαση των συνανθρώπων μας στις δομές και στις υπηρεσίες φροντίδας και εξυπηρέτησης των αναγκών τους, δεν μπορεί παρά να αποτελεί προτεραιότητα κάθε ευνομούμενου κράτους.
Διαχείριση Πανδημιών: τι μπορούμε να μάθουμε από τη Νότια Κορέα
Η Φιλελεύθερη Συμμαχία για τις τελευταίες εξελίξεις στον Έβρο
Η Φιλελεύθερη Συμμαχία καταδικάζει απερίφραστα την εξώθηση μεγάλου αριθμού μεταναστών και προσφύγων στα ελληνοτουρκικά σύνορα στον Έβρο από την Τουρκία, ως μοχλό πίεσης στην Ευρωπαϊκή Ένωση και στο ΝΑΤΟ και προκειμένου να καρπωθεί γεωπολιτικά ανταλλάγματα ιδιαίτερα στην περιοχή της Συρίας, κίνηση που κάνει ακόμα χειρότερη την ήδη υπάρχουσα ανθρωπιστική κρίση εκεί.
Οι άνθρωποι αυτοί συγκεντρώνονται σήμερα μαζικά στα ελληνοτουρκικά σύνορα παρακινούμενοι από fake news των οποίων η έκταση και ο συντονισμός δείχνουν οργανωμένη προσπάθεια από το τουρκικό κράτος, λειτουργώντας δυστυχώς ως ένα εργαλείο πίεσης από την πλευρά του αυταρχικού Προέδρου Ερντοάν, ο οποίος εκμεταλλεύεται την επιθυμία τους για ένα καλύτερο αύριο.
Το συμβάν αυτό δε θα ήταν τόσο προβληματικό στην αντιμετώπισή του, εάν τόσο η προηγούμενη κυβέρνηση των ΣΥ.ΡΙΖ.Α.-ΑΝ.ΕΛ. όσο και η τωρινή της Ν.Δ. είχαν ενισχύσει στο βαθμό που απαιτείται την υπηρεσία Ασύλου προκειμένου να κάνει τη δουλειά της γρήγορα και αποτελεσματικά, αν είχαν φροντίσει ώστε η διαμονή των αιτούντων άσυλο να είναι αξιοπρεπής και σύμφωνα με τους κανονισμούς υγείας και υγιεινής για τους οποίους ενισχύεται οικονομικά, αν είχαν υλοποιήσει τις προβλεπόμενες διαδικασίες εκμάθησης γλωσσών και επαγγελματικού προσανατολισμού με σκοπό την ένταξη των προσφύγων στη ζωή της χώρας, αν προτιμούσαν τη στέγαση τους σε διαμερίσματα, τα οποία χρηματοδοτούνται πλήρως από διεθνείς οργανισμούς, αντί μεγάλων προβληματικών δομών, παραβλέποντας τα σχετικά και επιτυχημένα παραδείγματα του Ηρακλείου Κρήτης και των Ιωαννίνων. Επίσης, καμία εκ των δύο κυβερνήσεων δεν είχε κάνει τις απαραίτητες προετοιμασίες για επιστροφή αυτών που δεν πληρούν τις προϋποθέσεις παραμονής στη χώρα.
Ταυτόχρονα, η κυβέρνηση παραβιάζει τη σχετική νομοθεσία για την υποδοχή αιτημάτων ασύλου, αναστέλλοντας μονομερώς την υποδοχή τους για διάστημα ενός μήνα. Ούτε η Σύμβαση του 1951 για το Καθεστώς των Προσφύγων ούτε το προσφυγικό δίκαιο της Ευρωπαϊκής Ένωσης παρέχουν οποιαδήποτε νομική βάση για την αναστολή της καταγραφής αιτημάτων ασύλου, σύμφωνα με σχετικό Δελτίο Τύπου της Ύπατης Αρμοστείας του ΟΗΕ για τους Πρόσφυγες. Καλούμε την κυβέρνηση να συμμορφωθεί άμεσα σε αυτή.
Πρόκειται για μια εξαιρετικά σύνθετη και δύσκολη κατάσταση, στην οποία η Κυβέρνηση οφείλει να ισορροπήσει απέναντι στο καθήκον της να υπερασπιστεί τα ελληνικά σύνορα και στην υποχρέωση συμμόρφωσής της με τις διεθνείς συνθήκες για τα ανθρώπινα δικαιώματα. Η Τουρκία οφείλει να εφαρμόσει τη συμφωνία του 2015 για το Προσφυγικό, σταματώντας άμεσα να προβαίνει σε ενέργειες όπως αυτές των τελευταίων ημερών στον Έβρο, οι οποίες δείχνουν έλλειψη σεβασμού τόσο στην ίδια την ανθρώπινη υπόσταση όσο και στις διεθνείς υποχρεώσεις της.