• 11 Ιουνίου 2007 Γραφείο Τύπου, Δελτία Τύπου Tags , ,

    Υπόθεση Παντείου πανεπιστημίου
    Μετά από 7 χρόνια δικαστικής διερεύνησης, εκδόθηκε πρόσφατα η απόφαση για την υπόθεση κατάχρησης δημόσιου χρήματος στο Πάντειο πανεπιστήμιο. Η υπόθεση αυτή καταδεικνύει με τον πιο ανάγλυφο τρόπο την αποτυχία και το αδιέξοδο του κρατικού-δημόσιου πανεπιστήμιου σε όλα τα επίπεδα (ακαδημαϊκό, διοικητικό, πολιτικό).
    Επιπλέον  αποδεικνύει την ορθότητα της πρότασης της Φιλελεύθερης Συμμαχίας που αναγορεύει σε αποκλειστικούς αξιολογητές των εκπαιδευτικών ιδρυμάτων τους γονείς-φοιτητές οι οποίοι θα μπορούν να ενισχύσουν δια της επιλογής τους εκείνα τα ιδρύματα που προσφέρουν υψηλής ποιότητας υπηρεσίες οδηγώντας, έτσι, σε κλείσιμο εκείνα τα ιδρύματα που δεν θα ανταποκρίνονται στα ποιοτικά τους κριτήρια.

    Τα φαινόμενα διαφθοράς στα Πανεπιστήμια αποτελούν προϊόντα της ανυπαρξίας διαχειριστικού ελέγχου, της συναλλαγής φοιτητών – καθηγητών στις πρυτανικές εκλογές, της απουσίας έρευνας και αξιολόγησης, της ‘προοδευτικής’ αρλουμπολογίας, της υποβάθμισης των χώρων και των υποδομών. Αποτελούν, κυρίως, προϊόν της κατάργησης του πανεπιστημιακού ασύλου από το αριστερό κατεστημένο που με καθημερινούς τραμπουκισμούς έχει καταργήσει εδώ και χρόνια στο εσωτερικό των πανεπιστημίων την ελευθερία έκφρασης μη-καθεστωτικών ιδεών και έχει επιβάλλει κλίμα τρομοκρατίας σε φοιτητές, καθηγητές και διοικητικό προσωπικό.

    Τα ‘τάγματα εφόδου’ του ‘προοδευτικού’ κατεστημένου, οι ομάδες κρούσης των αριστερών παρατάξεων καταστέλλουν κάθε αντίλογο, από τη Θράκη μέχρι την Κρήτη, όσων Πανεπιστημιακών αντιστέκονται. Στο Δημοκρίτειο, στο Οικονομικό της Αθήνας, στα ΤΕΙ Θεσσαλονίκης, ήταν οι ‘αγωνιστές φοιτητές’ που έχτιζαν και κρατούσαν ώρες σε ομηρία τις συγκλήτους, λεηλατούσαν γραφεία, τρομοκρατούσαν. Στην Κρήτη, στο Πάντειο και αλλού είναι το ίδιο το καθηγητικό κατεστημένο μαζί με την ΠΟΣΔΕΠ που συγκαλύπτει, εκβιάζει με τις προαγωγές και επιβάλλει εξοντωτικές ποινές σε όσους διαφοροποιούνται. Το τραγικότερο όλων είναι ότι η δράση του κατεστημένου αυτού έχει και ανθρώπινα θύματα: οι καθηγητές Ηλίας Σιδηρόπουλος, Ονούφριος Φαρμακίδης του Παντείου και Στέλιος Αλεξανδρόπουλος του πανεπιστημίου Κρήτης πλήρωσαν με τη ζωή τους τις προσπάθειες αποκάλυψης της γενικευμένης διαφθοράς. Πόσοι καθηγητές, και ποιοί, θα έχουν την ίδια μοίρα άραγε;

     

    Για τους λόγους αυτούς προκαλεί αλγεινή εντύπωση η συντεχνιακή, ‘συντροφική’ συμπαράσταση στους διωκόμενους καθηγητές του Παντείου, από πολλούς πανεπιστημιακούς και πολιτικούς του ‘προοδευτικού’ χώρου που ανακάλυψαν όψιμα τις αρχές της επιείκειας και της αναλογικότητας των ποινών. Η Φιλελεύθερη Συμμαχία δεν επιχαίρει για τις φυλακίσεις και διαφωνεί απόλυτα με λογικές διαπόμπευσης των ενόχων. Όμως πρέπει να γίνει κάποτε κατανοητό στις πολιτικές και συνδικαλιστικές ηγεσίες και τους δημόσιους λειτουργούς ότι η διασπάθιση δημόσιου χρήματος θα πρέπει να συνεπάγεται την άμεση απόδοση πολιτικών αλλά και ποινικών ευθυνών οι οποίες δε μπορεί συνεχώς να διαχέονται, να παραγράφονται  και να συγκαλύπτονται σε ένα καθεστώς γενικευμένης ατιμωρησίας.

    Η Φιλελεύθερη Συμμαχία δηλώνει ότι θα συνεχίσει να αγωνίζεται για την αυστηρή τήρηση των νόμων, θα αντιδρά με κάθε νόμιμο μέσο στην αυθαιρεσία και την κατάχρηση δύναμης από το κράτος και τις παρασιτικές γραφειοκρατίες, θα υπερασπίζεται τα θύματα τους και θα προσφεύγει μαζί με τους θιγόμενους στην Ελληνική και Ευρωπαϊκή δικαιοσύνη.

Comments are closed.