Πριν το αυγουστιάτικο μακροβούτι
…Πριν βουτήξετε για το βαθύ Αυγουστιάτικο μακροβούτι, ας σας κάνω ένα brief για το προσφυγικό όπως ξέρει κάποιος που ασχολείται με το θέμα απ τον πόλεμο της Κύπρου το 1974.
Στη χώρα βρίσκονται σε ακατάλληλους καταυλισμούς (για τους οποίους πληρώνεται η χώρα) γύρω στους 60.000 άνθρωποι, που η κυβέρνηση αρνείται να διαχωρίσει σε πρόσφυγες ή μετανάστες. 10.000 στα 4 νησιά και οι άλλοι σε 60 περίπου κέντρα (δεν αναφέρομαι στο κολαστήριο του Ελληνικού και σε όσους μένουν σε τρώγλες ανά την επικράτεια από πριν), αλλά και σε πολλά ενοικιαζόμενα διαμερίσματα.
Σύμφωνα με τη συμφωνία με την ΕΕ και το νόμο 4375/16, οι άνθρωποι αυτοί θα έπρεπε να καταγραφούν και ταυτοποιηθούν στους χώρους που διαμένουν προκειμένου να γίνει η προώθησή τους σε άλλες χώρες (μιλούσαμε για 160.000). Αυτό γίνεται με ρυθμούς χελώνας σε καταστολή, καθόσον μόνο 1500 (!!!) έχουν περάσει συνέντευξη και γι’ αυτό μόνο 100 έχουν επιστρέψει στην Τουρκία και μόνο 500 έχουν μετεγκατασταθεί σε άλλες χώρες. Η επιστροφή στην Τουρκία γενικά είναι στον αέρα ανεξάρτητα απ την τήρηση των όρων της συμφωνίας ΕΕ με τη χώρα αυτή καθόσον αμφισβητείται δυνατά κατά πόσον αποτελεί αυτό που οι Διεθνείς Συνθήκες περιγράφουν ως “ασφαλή τρίτη χώρα” για πρόσφυγες και μετανάστες.
Υπεράνθρωπες προσπάθειες γίνονται από διεθνείς αλλά και ελληνικές ΜΚΟ που γνωρίζουν και ειδικεύονται στο θέμα και κυρίως στην προστασία ευάλωτων ομάδων, ανήλικων, οικογενειών προς συνένωση, ανάπηρων κτλ, με τεράστιες δυσκολίες που τους δημιουργεί η ελληνική κυβέρνηση.
Οι άνθρωποι αυτοί (οι πρόσφυγες όχι οι μετανάστες), έχουν το δικαίωμα να περάσουν απ την καθοριστική συνέντευξη μέσα σε 25 μέρες απ την ημέρα υποβολής της αίτησής τους για άσυλο (Διεθνή Προστασία), αλλιώς μπορούν να βγαίνουν απ τους χώρους όπου κρατούνται σήμερα. Αποτέλεσμα να μην ξέρουν τί τους περιμένει και να μην ξέρουν τί να κάνουν, πώς να περάσουν τον καιρό τους.
Σας αφήνω να φανταστείτε τί θα γίνει απ το φθινόπωρο αν η κυβέρνηση δεν καταφέρει να οργανώσει τη συνέντευξη, την καταγραφή και την ταυτοποίηση, μοναδικές προϋποθέσεις για τη μετεγκατάστασή τους σε άλλες χώρες.
Σας αφήνω να φανταστείτε τί θα γίνει με την οργάνωση άλλων καταυλισμών για τις 60.000 που φιλοξενούνται σε ακατάλληλους χώρους.
Σας αφήνω να φανταστείτε πώς θα οργανωθεί η πιθανή παραμονή τους εδώ για χρόνια.
Σας αφήνω να φανταστείτε τί θα γίνει αν η Τουρκία αποφασίσει να διοχετεύσει ανεξέλεγκτους αριθμούς προς τη χώρα μας.
Σας αφήνω να κάνετε το μακροβούτι…
Γρηγόρης Βαλλιανάτος,
Μέλος της Μόνιμης Γενικής Συνέλευσης
► FB profile | Twitter Profile
Είμαστε Όλοι Μετανάστες
Η Φιλελεύθερη Συμμαχία παρακολουθεί με ζωηρή ανησυχία την αδυναμία της Κυβέρνησης να αντιμετωπίσει το προσφυγικό και το μεταναστευτικό, όπως αρμόζει σε μια χώρα της Ε.Ε. το 2016. Ο πόλεμος στη Μέση Ανατολή είναι ένα σύνθετο φαινόμενο γεωστρατηγικών που αλληλοσυγκρούονται και μια υπεύθυνη Κυβέρνηση οφείλει, κατ’ αρχήν, να ενημερώνει τους πολίτες της χώρας σε ποιά κατεύθυνση κινείται η διπλωματία της, στο πλαίσιο της Ευρωπαϊκής Ένωσης αλλά και των Συμμαχιών όπου συμμετέχει. Δεν το βλέπουμε.
Οι προσφυγικές ροές αυξάνουν και θα αυξάνουν, τόσο επειδή ο πόλεμος συνεχίζεται κι όχι μόνο στη Συρία, όσο επειδή η παραμονή στους εκτεταμένους καταυλισμούς στο Λίβανο και στην Τουρκία έχουν χρονικό ορίζοντα για κάθε οικογένεια και για κάθε φιλοξενούμενο. Η χρηματοδότηση της εκπαίδευσης των παιδιών εντός στρατοπέδων, η ποιότητα σίτισης αλλά και η προοπτική επιστροφής στην κανονική ζωή των πόλεων και χωριών που εγκαταλείφθηκαν, χειροτερεύουν. Καθοριστικής σημασίας ενέργεια για την άφιξη ενός εκατομμυρίου προσφύγων και μεταναστών στην ΕΕ είναι οι εικόνες και τα πολιτικά μηνύματα κεντρικών Ευρωπαϊκών Χωρών πως οι πρόσφυγες είναι ευπρόσδεκτοι και οι αριθμοί που αναμένονται στις χώρες αυτές θα είναι μεγάλοι.