• Ομιλία Σπύρου Χατήρα στην εκδήλωση για την Παγκόσμια ημέρα μνήμης Διεμφυλικών

    Ο Σπύρος Χατήρας,  μέλος της Συντονιστικής Επιτροπής της Φιλελευθερης Συμμαχίας. προσκλήθηκε από το Σωματείο Υποστήριξης Διεμφυλικών (ΣΥΔ), να μιλήσει στην εκδήλωση για την Παγκόσμια ημέρα μνήμης Διεμφυλικών.

     

    Ομιλία Σπύρου Χατήρα στην εκδήλωση για την Παγκόσμια ημέρα μνήμης Διεμφυλικών

    Τρίτη, 25 Νοεμβρίου 2014

    Εκ μέρους της Συντονιστικής Επιτροπής της Φιλελεύθερης Συμμαχίας και του προέδρου της Γρηγόρη Βαλλιανάτου, θέλω και φέτος να σας ευχαριστήσω για την τιμητική πρόσκληση.

    Και ειναι τιμητική η προσκληση αυτη -κυρία Πρόεδρε, φίλες και φίλοι του ΣΥΔ- για 2 διαφορετικούς λόγους:

    1. – για εμας τους φιλελεύθερους, κάθε φωνή που σηκώνεται απέναντι στο κράτος και σε οργανωμένες ή μη ομάδες, ζητώντας περισσότερες ελευθερίες, ζητώντας περισσοτερα ανθρώπινα δικαιωματα, ζητώντας ίση αντιμετώπιση και ίση μεταχείριση δίχως εξαιρέσεις και αποκλεισμούς, για εμάς αυτές η φωνές, Η ΔΙΚΗ ΣΑΣ ΦΩΝΗ! πολύ απλά αποτελούν και αποτελεί, τον δικό μας λογο ύπαρξης! Το δικό μας οξυγόνο!
    Υπάρχουμε και είμαστε εδώ, γιατί προτεραιότητά μας αποτελούν οι ατομικές ελευθερίες και τα ανθρώπινα δικαιώματα.
    Ολα τα άλλα , ΟΛΑ, έρχονται μετά.

    2. – είναι τιμητική αυτη η πρόσκληση, γιατι βρίσκομαι ανάμεσα σε ανθρώπους γενναίους. Σε ανθρώπους που δεν δειλίασαν μπροστά σε κανέναν πόνο.
    Δεν φοβήθηκαν να αλλάξουν.
    Δεν προτίμησαν την υποκρισία, ξεπουλώντας την ειλικρίνεια.
    Σας κοιτάζω λοιπόν στα μάτια και σας το λεω ξανα:
    αποτελεί τιμη, η πρόσκλησή σας.

    Φίλες και φίλοι,
    Τι αλήθεια, σημαίνει “ελευθερία”;
    Η λέξη “ελευθερία” προκύπτει απο τό “ελεύθειν όπου ερά τίς”, δηλαδή “να πηγαίνει κάποιος εκεί όπου αγαπάει/επιθυμεί.”
    “Ελευθερία” λοιπόν δεν είναι απλά το να μην είσαι σκλάβος ή δούλος, αλλά το να πράττεις και να διαχειρίζεσαι τη ζωή σου, σύμφωνα με ό,τι σου γεννά Έρωτα στην Ψυχή σου.

    Ποσο μακρυα βρισκόμαστε απο αυτην την κατασταση, οταν εστω και σε εναν μοναχα ανθρωπο δεν αναγνωρίζεται το δικαιωμα ή βασικα ατομικά δικαιωματα ελευθεριας και αυτοπροσδιορισμου;

    Ζούμε σε δύσκολους καιρούς.
    Τα οικονομικά ελλείμματα τα οποια έριξε στις πλάτες όλων μας ενας αδηφάγος, διεφθαρμένος και διακομματικος άκρατος κρατιςμος, οδήγησαν σε ομηρία το παρόν μας και γέμισαν με αμφιβολίες το μέλλον.
    Είναι όμως τα ελλείμματα της οικονομίας τα πιο κρίσιμα..ή μήπως κάποια αλλά είναι;

    Τι συμβαίνει όταν το έλλειμμα αφορά ελευθερίες και ανθρώπινα δικαιώματα;
    Εδώ, δεν υπάρχουν δανειστές!
    εδώ, δεν υπάρχει προσαρμογή στο λιγότερο..στο έτσι κ έτσι..στο περίπου!
    Εδώ δεν υπάρχει κανένα success story.
    Δεν μπορεί να εφευρεθεί. Δεν μπορεί να διαφημιστεί. Δεν μπορεί χυδαία να αποπροσανατολίσει την αληθεια της καθημερινής βαρβαρότητας.

    Η φυσική κατάσταση κάθε ανθρώπου, είναι η ελευθερία!
    Είναι η αυτοδιάθεση!
    Είναι ο ελεύθερος αυτoπροσδιορισμός!
    καμμιά παρέκκλιση δεν πρέπει να γίνεται αποδεκτή ή ανεκτή!
    ΚΑΜΜΙΑ!

    Στην Φιλελεύθερη Συμμαχία, αξιώνουμε μηδενική ανοχή σε κάθε ανελεύθερο!
    Σε κάθε επιβολή τρίτων στη ζωή ή στο σώμα μας.
    Μηδενική ανοχή, σε κάθε λογική ή πράξη βίας, απέναντι στο “άλλο”, στο “διαφορετικό”!

    Ορίζουμε και διαθέτουμε το σώμα και τη ζωή μας, όπως εμείς θελουμε!
    Αυτοπροσδιοριζόμαστε..και δεν ζητάμε, απαιτούμε..απαιτούμε!..απαιτούμε!, σεβασμό στα δικαιώματα αυτά!

    Σε κανέναν άλλον, ούτε στο κράτος, ούτε στην κοινωνία, ούτε στην εκκλησία ή στα σχολεία..σε κανέναν δεν πέφτει λόγος, για το πως αισθάνομαι, πως θέλω να διάθεσω το σώμα μου ή πως θέλω να το ντύνω και να εμφανίζομαι!
    Ο δρόμος είναι μόνο ένας: αυτός που οδηγεί στην ανοιχτή κοινωνία, στην πολύχρωμια, στον σεβασμό στην διαφορετικότητα και στον αυτοπροσδιορισμό.

    Η σημερινή εκδήλωση για την Παγκόσμια ημέρα μνήμης Διεμφυλικών, μας υπενθυμίζει πως καμμιά από τις ελευθερίες που απολαμβάνουμε δεν είναι αυτονόητη.
    Δεν προέκυψε αυτόματα και δεν είναι εγγυημένη δίχως επαγρύπνηση, δίχως αποφασιστικότητα.

    Συμμετοχή στην Ευρώπη, δεν είναι μόνο συμμετοχή στα δανεικά της και στην ευημερία της..είναι συμμετοχή στις αξίες και στις ιδέες της ελευθερίας , της ανοιχτής κοινωνίας, του αυτοπροσδιορισμού και της αυτοδιάθεσης!

    Η επέκταση/διεύρυνση του συμφωνού συμβίωσης για τα ΛΟΑΤ άτομα, ειναι εκ των ων ουκ ανευ!
    Ο ισχύων νόμος, δεν είναι νόμος. Είναι ντροπή!

    Ανοιχτή πληγή παραμένει η κρατική βια απέναντι στα τρανς άτομα, με διάφορες μορφές: τόσο σε αστυνομικά τμήματα με χρήση ωμής βίας όσο και με μια αλλη μορφή, όχι λιγότερο επώδυνη: αυτή της άρνησης αλλαγής δημοσίων εγγράφων που οδηγεί σε διακρίσεις στον χώρο της εργασίας..της υγείας της εκπαίδευσης, αλλά και στην απλή καθημερινότητα των Διεμφυλικων ατόμων..ολα τα ανέλυσε εξαιρετικά η πρόεδρος κ.Γαλανου.

    Η νομική αναγνώριση της ταυτότητας φύλου και η αλλαγή ή παροχή δημοσίων εγγράφων σε τρανς άτομα διχως προϋποθέσεις, ειναι αυτονόητη και μη διαπραγματεύσιμη απαίτηση ελευθέριας, αλλά και στοιχειώδης πολιτισμος.

    Συμμετοχή στην Ευρωπη, σημαινει επιτέλους και κατι πολυ κρίσιμο για μια κοινωνία ανοικτή κ ελεύθερη: διαχωρισμός-κράτους εκκλησίας.
    Τωρα! Χθες!

    Φίλες και φίλοι του ΣΥΔ,
    τίποτα δεν είναι πιο δυνατό, από μια ιδέα της οποίας ο καιρός έχει έρθει!
    Τίποτα δεν είναι πιο δυνατό, δεν πρέπει να ειναι πιο δυνατό, από τις ιδέες της ατομικής ελευθερίας και του ελεύθερου αυτοπροσδιορισμου!
    Ούτε το ´´εθνος´´, ούτε η ´´ταξη και η ασφάλεια´´ , ούτε κάποια θρησκεία ή ´´θεός´´..ούτε κάν τα ατομικά στερεότυπα και οι προιδεασεις του καθενός.
    Ούτε καν η “αισθητική” καθενός.. γιατί και αυτό το ακούσαμε:
    “διαφωνώ με τον γάμο ομοφυλοφίλων.. δεν μπορώ να το δεχτώ αισθητικά..” είπε προβεβλημένη συντηρητική πολιτικός.
    Λες και οι ατομικές ελευθερίες και τα ανθρώπινα δικαιώματα αποτελούν ζητήματα..αισθητικής!!
    Τρανταχτά γέλια ακούγονται απο τις οροσειρές των αιώνων.
    Πρέπει μάλλον να ειναι όσων θυσίασαν τη ζωη τους στους ωκεανούς των αγώνων, για ελευθερία κ ατομικά δικαιώματα.
    Ωστε να μπορούν σήμερα ολοι να εχουν αποψη..να μιλάνε ελεύθερα..ή ακομη και οι γυναίκες να έχουν δικαίωμα ψήφου και να πολιτεύονται.
    Γιατι κάποιες εποχές- οχι τοσο μακρυνες για τον ιστορικό χρονο- αυτο ηταν αιτία πολέμου, για την..”αισθητικη” κάποιων αλλων!
    Ετσι δεν ειναι..;

    Πριν απο λίγες μολις ημέρες, γιορτάστηκε (όχι στην Ελλάδα βέβαια, αλλά αυτό είναι μια άλλη ιστορία) η 25η επέτειος απο την πτώση του τείχους στο Βερολίνο.
    Ενος τείχους, που χώριζε δυο κόσμους:
    έναν κόσμο ελεύθερο, με τα προβλήματα του.. τις ανισότητες του.. τις πρόσκαιρες ισως αδικίες του, αλλά ελεύθερο, και έναν κόσμο σιωπής και αυταρχισμού.
    Ολα τα τείχη, κάποτε πέφτουν.
    Εκείνα που είναι απο τσιμέντο, πέφτουν πιο εύκολα όταν η ιστορική στιγμή φτάσει.. λίγα σφυριά, την κάνουν την δουλειά.

    Τι γίνεται όμως με τα άλλα τείχη..;
    Αυτά τα εντός μας, και αυτά γύρω μας;
    Τα τείχη τα εντός μας και τα τείχη τα αόρατα γυρω μας, αυτά πρέπει να τσακίσουμε!
    Να τα τσακισουμε!
    Τα τείχη, που κλείνουν απέξω ζωές, τα τείχη που κλείνουν απέξω ελπίδες.
    Να τα τσακίσουμε!
    Να τα τσακίσουμε, νομοθετώντας την ελευθερία, εκει που ακόμη δεν υπάρχει ή εκεί που υπάρχει ανολοκλήρωτη.
    Γιατι η ελευθερία, δεν ειναι τούρτα, να την κόβεις σε κομμάτια και να φέρνεις στο τραπέζι όποιο κομμάτι της θέλεις.
    Την ελευθερία ή την αποδέχεσαι συνολικά -οικονομική.. κοινωνική… πολιτική- ή όχι!

    Να τσακίσουμε τα τείχη, και στον δρόμο αν αυτό απαιτηθεί!
    Αυτές τις περιφερόμενες ομάδες βλακείας και αλητειας που βρικολάκιασαν και προβάλλουν απο τα μνήματα των ηττημένων της ιστοριας.
    Να τσακίσουμε τα τείχη, παντού!
    Οπου απαιτηθεί!

    Η περισσότερη ελευθερία για όλους παντού:
    αυτό ειναι το success story, που υπερασπιζόμαστε και διεκδικούμε με πάθος, στη Φιλελεύθερη Συμμαχία!

    Είμαστε μαζί σας.. με όση δύναμη, με όση φωνή έχουμε.
    Με υπερηφάνεια πορεύονται οι φιλελεύθεροι μαζί σας!
    Η πορεία σας, είναι και πορεία δική μας!
    Γιατι τελικά η ελευθερία, ειναι η ευκαιρία που όλοι πρέπει να έχουμε για να γίνουμε καλύτεροι!
    Και για να κάνουμε τη ζωη, μια περιπέτεια που αξίζει κανεις να ζήσει.

    Ατενίζουμε μαζι με το ΣΥΔ, μαζί με όλους όσους αγωνίζονται για ελευθερία και αυτοπροσδιορισμό, προς τον ορίζοντα εκείνον όπου όλοι δίχως φόβο, με ίδια δικαιώματα, δεν θα θυμόμαστε με αναμμένα κεριά θύματα μίσους.
    Αλλα δίχως διακρίσεις, δίχως διώξεις και αποκλεισμούς.. δίχως ρατσισμό.. και βία,
    θα γιορτάζουμε κάτω από ουράνια τόξα, την ελευθερία, το δικαίωμα στη διαφορετικότητα και στον αυτοπροσδιορισμό.

    Τίποτα λιγότερο από αυτό, δεν ονειρευόμαστε!
    Τίποτα λιγότερο από αυτό, δεν απαιτούμε!
    Τίποτα λιγότερο.

    Σας ευχαριστώ!

Comments are closed.