Λαμπεντούζα-Λευκάδα: όταν τα όνειρα πνίγονται στο δρόμο προς την ελευθερία

Για μια ακόμη φορά, γινόμαστε μάρτυρες της ίδιας τραγωδίας: ψυχές που αναζήτησαν την έξοδο από την κόλαση, μακριά από τον πόλεμο και την καταδίωξη, την πείνα και την δίψα χάνονται στη θάλασσα, πριν τα όνειρα τους προλάβουν να πατήσουν τη γη.
Είναι οι “υπάνθρωποι”, είναι εκείνοι με το “βρώμικο αίμα”, είναι εκείνοι που “μας παίρνουν τις δουλειές”, είναι εκείνοι που αποτελούν “κίνδυνο για το έθνος”.

Η Ελλάδα, που έχει ιστορική εμπειρία από προσφυγιά και μετανάστευση, καλείται να σκαλίσει τις μνήμες της.

Η ΦΙΣ έχει καταθέσει συγκεκριμένες προτάσεις για μια σύγχρονη και λειτουργική μεταναστευτική πολιτική στηριγμένη στις άξιες της μη-διάκρισης και του ουμανισμού και καλεί την ελληνική κυβέρνηση και την ΕΕ επιτέλους να ξεπεράσουν τους φόβους και τις αγκυλώσεις τους για βρεθεί λύση σε αυτό το ζήτημα.

Με την ευκαιρία, να θυμηθούμε πως πέρα από τα υπαρκτά και πιεστικά προβλήματα, ζούμε στον πιο ελεύθερο και στον πιο πλούσιο από όλους τους υπάρχοντες κόσμους. Ζούμε στον καλύτερο από τους υπάρχοντες κόσμους.

Εκεί, που η ελεύθερη σκέψη και οι ελεύθερες αγορές επιτρέπουν να αισιοδοξούμε πως μπορεί να γίνει ακόμη καλύτερος.