• Θέατρο και… ολιγαρκής αφθονία

    Του Γιάννη Παπαδόπουλου

    Ο λόγος βέβαια, για την αναφορά του πρωθυπουργού στον Λατούς και στην – λες και βγαλμένη από το περί… μεταμοντέρνου θεάτρου επεισόδιο της σειράς Κωνσταντίνου και Ελένης – «ολιγαρκή αφθονία». Αλλά, και ποιο το σκάνδαλο θα πει κανείς; Δεν μπορεί ο πρωθυπουργός και ένας θεωρητικός να έχουν άποψη;

    Η αλήθεια είναι πως δεν υπάρχει κανένα πρόβλημα με καμία θεωρία και καμία άποψη, ακόμα κι αν η άποψη είναι μεταμοντέρνως… θεατρική. Ζούμε σε μία δημοκρατία η οποία, σε αρκετά θέματα, είναι αρκούντως φιλελεύθερη.

    Για παράδειγμα, η δημοκρατία μας είναι αρκετά φιλελεύθερη για να μας επιτρέψει να κάνουμε τις θεωρίες μας πράξη: αν είμαι κομουνιστής ή σοσιαλιστής και θέλω να φτιάξω μια κοινότητα όπου όσοι συμμετέχουμε θα κερδίζουμε χρήματα ανάλογα με τις δυνατότητές μας, θα τα τοποθετούμε σε έναν κοινό λογαριασμό, και ο καθένας μας θα καταναλώνει σύμφωνα με τις ανάγκες του, κανείς δεν θα με εμποδίσει.

    Αντίστοιχα, αν κάποια πιστεύει πως η θεωρία της ολιγαρκούς αφθονίας είναι ο ενδεδειγμένος τρόπος ζωής, αν δηλαδή ονειρεύεται έναν κόσμο με άμεση δημοκρατία σε μικρές κοινότητες, εθελούσια απλότητα, oριζόντιες δομές, μια κοινωνία συμβιωτισμού, δηλαδή αν επιθυμεί την υποβοηθούμενη συρρίκνωση έως τον ολικό μετασχηματισμό της οικονομίας, της πολιτικής και της ίδιας της ανθρώπινης ψυχής, κανείς δεν θα την εμποδίσει να περιορίσει τις ανάγκες της και να ζήσει πιο φτωχικά. Μάλιστα, κανείς δεν θα την εμποδίσει να εκθέσει τον τρόπο ζωής της δημόσια και να καλέσει όποιον επιθυμεί να τον δοκιμάσει.

    Το πραγματικό σκάνδαλο είναι πότε όλες αυτές οι θεωρίες θα σταματήσουν να είναι θεωρίες και θα γίνουν επιλογές… αλλά από αυτούς που τις πιστεύουν! Ας ξεκινήσουν από τους εαυτούς τους και τον τρόπο ζωής τους, και πού ξέρουν, μπορεί να ζηλέψουν και άλλοι… Γιατί, αν κάποιος δεν υποκρίνεται, η ιδεολογία του αντικατοπτρίζεται από τον τρόπο ζωής του!

    *Ο  Γιάννης Παπαδόπουλος είναι μέλος της Μόνιμης Γενικής Συνέλευσης της Φιλελεύθερης Συμμαχίας

    *Το άρθρο δημοσιεύτηκε στην εφημερίδα “Φιλελεύθερος” την 21η Μαρτίου 2019

Comments are closed.