Είναι μαχητική, φιλελεύθερη, με λόγο αφυπνιστικό και ακολούθους στα κοινωνικά δίκτυα που δεν χάνουν λέξη από όσα κατά καιρούς αναρτά, για θέματα ουσίας.

Η Δέσποινα Λιμνιωτάκη, με γλώσσα που τσακίζει κόκαλα και στερεότυπα, έκανε το μεγάλο βήμα: συνηγείται του συνασπισμού “Κοινωνία Αξιών – Φιλελεύθερη Συμμαχία” που φιλοδοξεί να μπει στην ελληνική βουλή, στις εκλογές της 21ης Μάη.

Κατάγεται από τη Σητεία, κατοικεί στο Ηράκλειο Κρήτης και είναι πρόεδρος της Συντονιστικής Επιτροπής της Φιλελεύθερης Συμμαχίας, ενός κόμματος start up, που προέκυψε το 2007 από νέα άτομα από όλη την Ελλάδα, τα οποία μέσα από διαδικτυακές συζήτησεις – πριν την έκρηξη των social media- συναποφάσισαν την ίδρυση του νέου αυτού κομματικού φορέα.

Με σπουδές στην Κοινωνική Ψυχολογία και ο ιθύνων νους πίσω από την πρωτοποριακή Κοινωνική Συνεταιριστική Επιχείρηση “Healing Tree Community”, η κ. Λιμνιωτάκη κομίζει μια νέα θέαση της πολιτικής, του πολιτικού και του πολίτη. Απαντά στις ερωτήσεις της Νέας Ματιάς και προτρέπει για “Μια χώρα με ψηλά το κεφάλι”…

• Γυναίκα, μητέρα ενός κοριτσιού, κάτοικος περιφέρειας και πρόεδρος κόμματος που κατεβαίνει στις εκλογές.  Ποιο είναι το πιο δύσκολο;

Το πιο δύσκολο είναι να μάχεσαι για τις ιδέες σου μέσα σε μια μειοψηφία.  Αν πιάσετε έναν έναν τους παραπάνω ρόλους, θα διαπιστώσετε ότι όλοι βασανίζονται από στερεότυπα για τα οποία ένας άνθρωπος χρειάζεται να δώσει μικρές ή μεγαλύτερες μάχες.  Δεν υπάρχουν πολλές γυναίκες επικεφαλής κομμάτων αλλά θα έπρεπε να υπάρχουν.  Είναι δύσκολο να παλεύεις από την περιφέρεια και ακόμη δυσκολότερο να πείσεις ότι Ελλάδα δεν είναι μόνο τα μεγάλα αστικά κέντρα.  Το μεγάλωμα ενός παιδιού έχει ευθύνες σε βαθμό που αποθαρρύνει για κάποιες γυναίκες την ενεργό δράση.  Το να είσαι γυναίκα συνοδεύεται από τόσες προκαταλήψεις που αναρωτιόμαστε καμιά φορά αν πραγματικά έχει αλλάξει σημαντικά κάτι στον τρόπο που αντιλαμβανόμαστε τον κόσμο.  Είναι δύσκολο να ξεβολεύεσαι οικειοθελώς από όλες τις παραπάνω κατηγορίες.  Ταυτόχρονα, είναι ο μοναδικός τρόπος για να προχωράνε οι κοινωνίες μπροστά: το να δημιουργείς μια ρωγμή σε βαλτωμένες αντιλήψεις και να φτιάχνεις νέα πρότυπα στη θέση παλαιότερων.

• Γιατί να ψηφίσει κάποιος Κοινωνία Αξιών – Φιλελεύθερη Συμμαχία;

Επειδή επί τέσσερα χρόνια παρακολουθούμε τη φίμωση της φωνής της κοινωνίας των πολιτών και θέλουμε αυτό να σταματήσει.  Επειδή οι αυτοδυναμίες και η συγκέντρωση εξουσίας στα χέρια μιας παντοδύναμης ομάδας, μας έκανε ως χώρα να φλερτάρουμε με ορατούς κινδύνους για την ποιότητα των θεσμών και τις δημοκρατικές διαδικασίες – ποιος θα σταματήσει αυτή τη σιωπηλή διάβρωση εκ των έσω;  Η Ελλάδα είναι από τις τελευταίες χώρες χωρίς κυβέρνηση συνεργασιών και πιστεύουμε ότι ο δικομματισμός είναι μια απαρχαιωμένη τακτική ψήφου που εδράζεται στον φόβο για το μέλλον.  Αντιπροτείνουμε μια  χώρα που συμμετέχει ενεργά στη διαμόρφωση του μέλλοντος της, που δεν την έχει καταπιεί το επεκτατικό κράτος, που λειτουργεί με αρχές και δικαιώματα, που δεν ζει σε ένα επιδοματικό περιθώριο.  Μια χώρα με ψηλά το κεφάλι.

• Τί σημαίνει, τελικά, “Φιλελεύθερος”

Ο άνθρωπος που καταρχάς σκέφτεται για τον διπλανό του ότι πρέπει ο γείτονας να έχει το δικαίωμα να λειτουργεί ελεύθερα, με βάση τις δικές του αξίες, προτεραιότητες και ανάγκες, με μοναδική προϋπόθεση ότι οι πράξεις του δεν καταπατούν τα δικαιώματα άλλων ανθρώπων. Σκεπτόμενοι πρώτα τους άλλους, μαθαίνουμε τα όρια, γινόμαστε φροντιστικοί, εμπιστευόμαστε.  Η εμπιστοσύνη είναι η ελευθερία.  Οι εχθροί του φιλελευθερισμού είναι οι άνθρωποι που έχουν ξεχάσει ή που φοβούνται να εμπιστευτούν.

• Αριστερά, δεξιά ή κέντρο;  Πού τοποθετείτε τη συμμαχία σας;

Στο φιλελεύθερο κέντρο των ιδεών, των αρχών και των αξιών. 

Μάλιστα, δεν υπάρχει κανένα κόμμα ή συνδυασμός αυτή τη στιγμή που να εκπροσωπεί ξεκάθαρα το κέντρο, χωρίς να συμπεριλαμβάνει προσμείξεις άλλων ιδεολογιών που σκοτεινιάζουν τους σκοπούς και την πορεία του.

• Στις θέσεις της συμμαχίας σας διαβάζουμε: “πιστεύουμε ότι όταν υπάρχει αμφιβολία για το βέλτιστο τρόπο αντιμετώπισης ενός προβλήματος, είναι καλύτερα να μην ψηφίζεται κάποιος νόμος, αλλά να επιτρέπεται στους ανθρώπους και τους εθελοντικούς θεσμούς να το αντιμετωπίσουν χωρίς παρεμβάσεις“.   Δηλαδή, ακυρώνετε το θεσμικό κράτος;

Όχι, δεν ακυρώνουμε το θεσμικό κράτος, αλλά το περιορίζουμε στα ενδεδειγμένα του όρια.  Όταν οι πολίτες, είτε ατομικά είτε συλλογικά, μπορούν να αυτοθεσμιστούν και να δώσουν λύσεις στα προβλήματά τους, το κράτος πρέπει να έχει συνείδηση της επικουρικής του λειτουργίας και να μην προσπαθεί να επιβληθεί από πάνω προς τα κάτω.  Το άγχος της υπερνομοθέτησης αποτελεί όχι μόνο αίτιο της κακής ποιότητας πολλών νομοθετημάτων, αλλά και επί της ουσίας αναστέλλει την αυτόνομη κοινωνική ανάπτυξη.

• Πολίτες και πολιτικοί: Η κότα κάνει το αυγό ή το αυγό την κότα;

Η πολιτική δραστηριότητα ξεκινάει από τη στιγμή που μαθαίνεις να συνεργάζεσαι, να διαχειρίζεσαι κρίσεις σε επίπεδο κοινότητας και φυσικά να ασκείς το εκλογικό σου δικαίωμα.  Αυτά σε κάνουν και πολίτη και αυτά είναι διαδικασίες για τις οποίες οι άνθρωποι πάλεψαν και συνεχίζουν σε ολοκληρωτικά καθεστώτα να παλεύουν να μη χάσουν.  Είναι ντροπή να αποστρεφόμαστε οποιαδήποτε διαδικασία από τις παραπάνω.  Όταν για παράδειγμα ακούω νέους ανθρώπους, παπαγαλάκια συστημικών κομμάτων, να ισχυρίζονται ότι η απλή αναλογική οδηγεί σε μπαχαλοποίηση, θλίβομαι.  Όπως λέμε και στην κοινή μας διακήρυξη η Κοινωνία Αξιών – Φιλελεύθερη Συμμαχία: «Η συνεργασία είναι η πρώτη, αυταπόδεικτη αλλαγή που θέλει κανείς να φέρει στον κόσμο».  Πολιτική είναι η διαθεσιμότητα, το να δηλώνεις παρούσα.  Όχι να περιχαρακώνεσαι σε απολυτότητες.  

• Ελληνικό #metoo, πώς το αξιολογείτε;

Ως κακέκτυπο ενός ελπιδοφόρου, διεθνούς κινήματος που όμως στη χώρα μας βάλτωσε στο επίπεδο καταγγελιών και ανθρωποφαγίας στα δίκτυα.  Το ελληνικό #metoo εργαλειοποιήθηκε πολιτικά, χρησιμοποιήθηκε για κομματική προπαγάνδα και στο τέλος διορίστηκε κι αυτό, αφού υιοθετήθηκε κεντρικά από την κυβέρνηση, τη στιγμή που έπρεπε να κρατηθεί ανεξάρτητο, διακομματικό και αξιολογικά απέναντι σε κάθε μορφής εξουσία.  Η πολιτική εξουσία μπορεί να παρενοχλήσει και να κακοποιήσει επίσης, συνεπώς δεν είναι δυνατόν το me too να ανοίγει γραφείο στην καρδιά του κράτους. Δεν μπορείς να εξυγιάνεις κάτι που μπορεί να σε εμπεριέχει ως δρώντα παρενόχλησης ή ως άνθρωπο που βασανίζεται από πολλά έμφυλα στερεότυπα πάνω στα οποία επενεργείς.

• Τί αισθάνεται ο μέσος ψηφοφόρος μέσα στο παραβάν, την ημέρα των εκλογών;

Αναλόγως με την ψυχοσύνθεση του και την προηγούμενη εμπειρία που έχει από εκλογές, μπορεί να αισθάνεται από υπερηφάνεια για την ομάδα του (ποδοσφαιρική αντιμετώπιση του δημόσιου βίου) μέχρι φόβο και θυμό για τους λειτουργούς του συστήματος.  Είμαστε υπέρ της νηφάλιας, ορθολογικής ψήφου γι’ αυτό και στην Φιλελεύθερη Συμμαχία υιοθετήσαμε το μήνυμα #ΕπιλογήΌχιΑνάγκη.  Αυτό σημαίνει ότι η/ο ψηφοφόρος δεν χρειάζεται να κάνει την ανάγκη φιλότιμο επειδή φοβάται για την επόμενη ημέρα αλλά χρειάζεται να ψηφίσει αυτή την επόμενη σελίδα στη ζωή του, χωρίς φόβο και πάθος.

Ανεξάρτητα από τα παραπάνω, είναι σημαντικό να πάμε όλοι μαζί να ψηφίσουμε για όσα μας αφορούν, μας εμπεριέχουν και χτίζουν το υπόβαθρο πάνω στο οποίο θα ζήσουν τα παιδιά μας και τα εγγόνια μας.  Καμία αποχή από τις εκλογές. 

• Ονοματίστε μια προγραμματική σας θέση που θα θέτατε ως όρο για να γίνετε εταίρος σε κυβερνητικό συνασπισμό.

Χαίρομαι που συμφωνούμε στο ότι οι συνεργασίες πρέπει να εξετάζονται σε επίπεδο προγραμματικών θέσεων και όχι ποσοστών σε εκλογές ή συμπάθειας των συμμετεχόντων στη διαβούλευση.  Θα θέταμε ως σημαντικό, πρώτο όρο το να απελευθερωθεί η αγορά από τον βραχνά της υπερφορολόγησης.  Να αναπνεύσουμε λίγο, να πάρουμε τα πάνω μας.  Ενδεικτικά αναφέρω: κατάργηση του τέλους επιτηδεύματος.  Επαναφορά του αφορολόγητου στις επιχειρήσεις στις 7000 ευρώ.  Κατάργηση ή κατ’ επιλογή ΦΠΑ για επιχειρήσεις με τζίρο κάτω από 50.000 ευρώ το χρόνο.   Αυτά είναι αιτήματα της αγοράς εδώ και μια δεκαετία.  Εύκολα, χωρίς μαξιμαλισμό ή την ανάγκη ευρύτερων συναινέσεων, δημοσιονομικά μέτρια.  Αυτοί που θα τα διαβάσουν, θα πειστούν ότι δεν μιλάμε για πράγματα που “δεν γίνονται”.

*Το άρθρο δημοσιεύτηκε στο neamatia.gr στις 30/04/2023