Κράτος «Πρόνοιας»
Του Άρη Κωνσταντινίδη*
Ήταν γύρω στα μέσα του 2008 όταν εμφανίστηκε στην δεξιά μου παρωτίδα (είναι η περιοχή λίγο πιο κάτω από το αυτί), ένας αρκετά εμφανής, σαν ένα μικρό καρύδι- υποδόριος όγκος. Ο γναθοχειρουγός στο “Γενικό Κρατικό Νοσοκομείο Γ. Γεννηματάς” που με εξέτασε, αφού ψηλάφισε αρκετά προσεκτικά την περιοχή, μου είπε ότι θα πρέπει να τον αφαιρέσουμε. Μάλιστα με οδήγησε στο γραφείο των ιατρών της γναθοχειρουργικής στο νοσοκομείο προκειμένου να έχουμε τη γνώμη και των άλλων συναδέλφων του. Όλοι τελικά συμφώνησαν: είναι μια λεπτή εγχείρηση αλλά δεν έχω τίποτα να φοβάμαι αφού θα με αναλάβει ένα μεγάλο νοσοκομείο. Άφησα τα στοιχεία μου (μεταξύ των οποίων και τα δύο μου σταθερά τηλέφωνα καθώς και το κινητό) και έμενε απλώς να περιμένω να επικοινωνήσουν μαζί μου για την εισαγωγή.
Για καλή μου τύχη ή μάλλον, χάρη στην προνοητικότητά μου, αποφάσισα λίγες μέρες μετά να πάω και σε μια ιδιώτη ΩΡΛ. Όταν με εξέτασε και εκείνη και αφού είδε και τον υπέρηχο που είχα στα χέρια μου, είπε ότι οπωσδήποτε πρέπει να αφαιρεθεί “αλλά δεν μπορείς να πας σε οποιονδήποτε γιατρό, το σημείο είναι επικίνδυνο για επιπλοκές. Θα σε στείλω στον κορυφαίο για αυτές τις επεμβάσεις που χειρουργεί στον Ερυθρό Σταυρό”. Έτσι και έγινε, πήγα στον καθηγητή αυτόν-με το μέσον το συγκεκριμένο ασφαλώς διότι είναι εξαιρετικά δύσκολα προσεγγίσιμος-έγινε η αφαίρεση, έδωσα και το κάτι τις μου, και όλα καλά. Μόνο που όταν βγήκε η βιοψία απεδείχθη ότι δεν ήταν κάτι τόσο απλό: “Καρκίνωμα παρωτίδας, χαμηλής κακοήθειας πλήρως εξαιρεθέν” έγραφε.
Αυτό σήμαινε πως τη γλύτωσα πολύ φτηνά και το μόνο που έπρεπε να έχω το νου μου, ήταν να ελέγχω τακτικά τη χειρουργημένη περιοχή. Ευτυχώς έντεκα χρόνια μετά όλα πήγαν κατ’ευχήν. Το “κλου” της υπόθεσης; Οι χειρουργοί του “Γεννηματάς” ακόμα να επικοινωνήσουν, ακόμα τους περιμένω. Και το χειρότερο; Δεν γνωρίζει κανένας τι εξέλιξη θα μπορούσε να έχει ο όγκος αν έμενε λίγους μήνες ακόμα στην θέση του…
Γιατί τα θυμήθηκα όλα αυτά; Σήμερα πήγα στη γιατρό μου για να μου γράψει έναν επανέλεγχο, ένα υπέρηχο δηλαδή. Όμως δεν μπορούσε! Το σύστημα της έβγαλε πως δεν είμαι οικονομικά ενήμερος! Είναι γεγονός ότι χρωστάω στον ασφαλιστικό μου φορέα (τον πασίγνωστο ΕΦΚΑ) ένα εξάμηνο εισφορών. Είδα και έπαθα για να ρυθμίσω τις παλαιότερες οφειλές μου, όμως αναγκάστηκα εκ των συνθηκών να αφήσω απλήρωτο το τελευταίο εξάμηνο. Και εφ’ όσον οφείλω, δεν δικαιούμαι περίθαλψης. Ή θα πάω ιδιωτικά, ή δεν έχει εξέταση.
Ο ΕΦΚΑ για όλη αυτή τη σπουδαία “εξασφάλιση” που μου παρέχει, μου ζητάει περί τα 550 ευρώ το δίμηνο (σκέψου πως μέχρι πρότινος έπρεπε να πληρώνω πάνω από 700) ακατέβατα. Με τα ίδια χρήματα, το ταμείο υπόσχεται επίσης να μου δώσει και μια σύνταξη κάποτε. Μόνο που δεν γνωρίζω, ούτε πότε θα γίνει αυτό, ούτε ποιο θα είναι το ποσόν. Δηλαδή εισπράττει 3300 ευρώ τον χρόνο για τον “αέρα τον κοπανιστό”! Αν σκεφτείς μάλιστα, να σταματήσεις να πληρώνεις αυτή την απάτη, το κράτος θα έρθει, θα σου κλείσει το μαγαζί και θα σε πετάξει στην ανεργία!
Αυτό είναι το σύγχρονο νεοελληνικό κράτος που δημιουργήσαμε.
Αυτό μας άξιζε – Αυτό έχουμε!
*Ο κ. Άρης Κωνσταντινίδης είναι μέλος της Μόνιμης Γενικής Συνέλευσης της Φιλελεύθερης Συμμαχίας
*Το άρθρο δημοσιεύθηκε στο Liberal στις 15 Απριλίου 2019