H λεηλασία των ασφαλιστικών ταμείων

Το ζήτημα των ασφαλιστικών ταμείων και των επενδύσεων σε δομημένα ομόλογα, όπως εξελίσσεται, τείνει να φορτώσει όλες τις ευθύνες στον συνήθη ύποπτο δηλαδή τις ιδιωτικές εταιρείες οι οποίες καταγγέλλονται γιατί οι επιχειρηματικές δραστηριότητές τους απέβλεπαν στο κέρδος τους και όχι στο συμφέρον των ασφαλιστικών ταμείων.

Η Φιλελεύθερη Συμμαχία εντοπίζει, αντίθετα, τις ευθύνες για τη λεηλασία των Ταμείων στα διορισμένα από τη παρούσα και προηγούμενη κυβέρνηση μέλη των Διοικητικών Συμβουλίων τους που τοποθετήθηκαν στις θέσεις αυτές για να προασπίσουν τα συμφέροντα των ασφαλισμένων, πράγμα που δεν έκαναν. Αντίθετα, αποδεικνύεται ότι είχαν λάβει οδηγίες από την κυβέρνηση να προχωρήσουν στις συγκεκριμένες “επενδύσεις”, τις οποίες και εκτέλεσαν.

Στις κυβερνητικές αυτές οδηγίες μάλιστα πειθάρχησαν όχι μόνο οι κομματικοί εγκάθετοι που αποτελούν τα μέλη των Διοικητικών Συμβουλίων αλλά και οι συνδικαλιστές της ΓΣΕΕ και ΑΔΕΔΥ, προσκείμενοι στο ΠΑΣΟΚ και τη ΝΔ, που συμμετείχαν και αυτοί στη λήψη των σχετικών αποφάσεων χωρίς να υποβάλλουν αντιρρήσεις. Αποτελεί μάλιστα πρόκληση το γεγονός ότι οι ηγεσίες της ΓΣΕΕ και ΑΔΕΔΥ όχι μόνο καμώνονται τους εξαπατημένους, αλλά προχωρούν και σε μηνύσεις κατά πάντων και οργανώνουν συγκεντρώσεις και απεργίες για να συσκοτίσουν το ρόλο των συνδικαλιστών τους στη διακομματική λεηλασία των ταμείων.

Η Φιλελεύθερη Συμμαχία συγκροτήθηκε ως κόμμα για να απαλλαγεί η χώρα από αυτές τις παρασιτικές ομάδες που καταχρώνται το δημόσιο χρήμα και τον ιδιωτικό πλούτο τα τελευταία τριάντα χρόνια. Η Φιλελεύθερη Συμμαχία καταγγέλλει ότι η ενοχοποίηση του νόμιμου πλουτισμού και της επιχειρηματικότητας στην Ελλάδα που συντελέστηκε τις τελευταίες δεκαετίες αποτέλεσε το προκάλυμμα για την ασύδοτη δράση των παρασιτικών αυτών ομάδων, τη γιγάντωση της κρατικής γραφειοκρατίας, και την εκτίναξη της διαφθοράς σε δυσθεώρητα ύψη.

Η Φιλελεύθερη Συμμαχία θεωρεί ότι η αναζήτηση λύσεων χωρίς να τίθεται ερώτημα για τη σκοπιμότητα της διαχείρισης από το κράτος των περιουσιών των ταμείων είναι αδιέξοδη, αν όχι ύποπτη, και προτείνει τη κατάθεση των ασφαλιστικών εισφορών των εργαζομένων σε ειδικού τύπου ατομικούς τραπεζικούς λογαριασμούς που θα τελούν υπό την εγγύηση του κράτους ώστε οι ασφαλισμένοι να μπορούν να επιλέξουν με ασφάλεια το τραπεζικό ή ασφαλιστικό ίδρυμα (ιδιωτικό ή δημόσιο) που θα τους προσφέρει την καλύτερη απόδοση των χρημάτων τους όταν συνταξιοδοτηθούν. Η προτεινόμενη λύση είναι απλή και εφαρμόσιμη και αποτελεί ένα από τα πολλά παραδείγματα που αποδεικνύουν ότι οι φιλελεύθερες προτάσεις αποτελούν τη μόνη λύση στα σημερινά αδιέξοδα.

Ακολουθεί το πλήρες κείμενο του προγράμματος της Φιλελεύθερης Συμμαχίας για το ασφαλιστικό:

Κοινωνική ασφάλιση

Το όραμά μας:Διασφάλιση των συμφερόντων των πολλών, αυτών που εργάζονται και συνεισφέρουν στην ανάπτυξη της χώρας, όπως επίσης και εξασφάλιση ενός ελάχιστου επιπέδου αξιοπρεπούς διαβίωσης σε όσους είχαν ατυχίες στη ζωή τους.

Το ασφαλιστικό σύστημα της Ελλάδας είναι στα πρόθυρα της χρεοκοπίας. Η διατήρηση του “δημόσιου χαρακτήρα της κοινωνικής ασφάλισης” ταυτίστηκε με την λεηλασία, από το κράτος και κάποιες προνομιούχες ομάδες, των χρημάτων της πλειονότητας των εργαζομένων που κατέβαλλαν κανονικά και αδιαμαρτύρητα στη διάρκεια του εργασιακού τους βίου τις ασφαλιστικές τους εισφορές.

Η διαχείριση των ασφαλιστικών Ταμείων από το κράτος δημιουργεί φτώχεια για τους πολλούς.

Η διαχείριση των ασφαλιστικών Ταμείων από το κράτος εγγυάται την επερχόμενη χρεοκοπία.

Η συνεχώς αυξανόμενη ανάγκη για κρατική συμμετοχή και στήριξη διογκώνει τα ελλείμματα.

H Φιλελεύθερη Συμμαχία προτείνει την αντικατάσταση του σημερινού ασφαλιστικού συστήματος από ένα μεικτό σύστημα που θα διασφαλίζει μακροπρόθεσμα τη βιωσιμότητα του ασφαλιστικού συστήματος. Το προτεινόμενο νέο σύστημα βασίζεται σε δύο πυλώνες:

• σε ένα υποχρεωτικό δημόσιο πρόγραμμα συνταξιοδότησης αναδιανεμητικού χαρακτήρα με στόχο την ανακατανομή του εισοδήματος υπέρ των οικονομικά ασθενέστερων, διασφαλίζοντας μια ελάχιστη εγγυημένη σύνταξη για όλους τους Έλληνες πολίτες ανεξάρτητα προηγούμενου εργάσιμου βίου και εισφορών
• και ιδιωτικά συνταξιοδοτικά προγράμματα κεφαλαιοποιητικού χαρακτήρα, υποχρεωτικά για το σύνολο των εργαζομένων, τα οποία θα στηρίζονται στις αρχές της ανταποδοτικότητας, του ανταγωνισμού και της ατομικής ευθύνης.

Λόγω της σπουδαιότητας και του επείγοντος χαρακτήρα των αλλαγών, παραθέτουμε πιο αναλυτικά τις προτάσεις μας:

• Κάθε Έλληνας πολίτης υποχρεούται να καταθέτει σε ειδικού τύπου λογαριασμό τράπεζας ή ασφαλιστικού ιδρύματος (δημόσιου ή ιδιωτικού) της επιλογής του τις ασφαλιστικές του εισφορές, καθ’ όλη τη διάρκεια του εργασιακού του βίου. Στον ίδιο λογαριασμό κατατίθενται και οι εργοδοτικές εισφορές. Οι ασφαλιστικές εισφορές κάθε ασφαλισμένου και οι εργοδοτικές εισφορές υπέρ αυτού αποτελούν ατομική ιδιοκτησία του ασφαλισμένου, οι οποίες εάν δεν εισπραχθούν στο σύνολό τους λόγω πρόωρου θανάτου, μεταβιβάζονται στους νόμιμους κληρονόμους.
• Το συντάξιμο όριο ηλικίας είναι αυτό που προσδιορίζει ελεύθερα ο εργαζόμενος στο ασφαλιστήριο συμβόλαιό του και σχετίζεται άμεσα με το ύψος των ασφαλιστικών εισφορών του. Κατά συνέπεια, υπερβολικά αυξημένες εισφορές μπορούν να συνεπάγονται εξαιρετικά πρόωρη συνταξιοδότηση ή αντίστροφα, οι μειωμένες εισφορές να συνεπάγονται καθυστερημένη συνταξιοδότηση.
• Κάθε Έλληνας και Ελληνίδα δικαιούται μια ελάχιστη εγγυημένη σύνταξη στο πλαίσιο του ελάχιστου εγγυημένου εισοδήματος. Η υλοποίηση του μέτρου αυτού γίνεται μέσω της κάλυψης από το κράτος της διαφοράς μεταξύ της σύνταξης του ασφαλιστικού φορέα και του ποσού του ελάχιστου εγγυημένου εισοδήματος, εφόσον η πρώτη είναι χαμηλότερη.
• Επί πλέον της παροχής της αυτής, ο κάθε πολίτης θα είναι ελεύθερος να κερδίζει με οποιοδήποτε νόμιμο τρόπο οποιοδήποτε επιπλέον εισόδημα. Η συνταξιοδότηση ενός εργαζομένου δεν θα τον υποχρεώνει σε αυτόματη και αναγκαστική αποχή από κάθε εργασία. Ο συνταξιούχος θα μπορεί να εργάζεται, εφόσον φυσικά του προσφέρεται εργασία (όχι όμως στο δημόσιο), για να συμπληρώνει τη σύνταξή του.
• Τα ασφαλιστικά ιδρύματα και οι τράπεζες που θα πιστοποιούνται από το κράτος ώστε να διαθέτουν τους ειδικού τύπου ασφαλιστικούς λογαριασμούς, θα πρέπει να ανταγωνίζονται ελεύθερα μεταξύ τους για την προσέλκυση ασφαλιστικών εισφορών μέσω της παροχής πρόσθετων ωφελημάτων στους ασφαλισμένους και της παροχής πολλαπλών ασφαλιστικών προγραμμάτων. Μέσω του ανταγωνισμού αυτού οι ασφαλισμένοι θα αποσπούν σημαντικό μερίδιο των κερδών που θα απορρέουν από την διαχείριση των ασφαλίστρων από τις τράπεζες και άλλα ασφαλιστικά ιδρύματα.
• Κάθε εργαζόμενος μπορεί να αλλάζει, υπό προϋποθέσεις, ασφαλιστικό πρόγραμμα και/ή ασφαλιστικό οργανισμό όποτε το θελήσει. Οι ασφαλιστικές συνεισφορές εργαζομένων και εργοδοτών εκπίπτουν κάθε φόρου ενθαρρύνοντας με αυτόν τον τρόπο την αποταμίευση και την ελεύθερη διαμόρφωση από κάθε εργαζόμενο του επενδυτικού του χαρτοφυλακίου και συνεπώς του συνταξιοδοτικού του μέλλοντος.
• Τα διαθέσιμα των ασφαλιστικών ιδρυμάτων και των τραπεζών που θα πιστοποιούνται από το κράτος θα τελούν υπό την παρακολούθηση και την εγγύησή του και θα διαθέτουν ειδικό αποθεματικό ταμείο κάλυψης κινδύνου που θα είναι άμεσα διαθέσιμο στους δικαιούχους σε περίπτωση χρεοκοπίας κάποιου ασφαλιστικού ιδρύματος.
• Έχουν μελετηθεί και είναι εφαρμόσιμα μια σειρά από μέτρα για τη μετάβαση από τη σημερινή προβληματική κατάσταση στην προτεινόμενη υγιή και αυτοσυντηρούμενη.