Οι 14 σελίδες που θα εμπνεύσουν ένα νέο της κρίσης
Του Ηλία Παρασκευόπουλου*
Το δοκίμιο του Βενιαμίν Φραγκλίνου “Ο Δρόμος προς τον Πλούτο” προσφέρει μια οπτική για την οικονομική ζωή των ανθρώπων, την οποία νομίζω ιδανική να αφουγκραστεί η γενιά μας δεδομένης της ιστορικής στιγμής. Αναδεικνύει τις αξίες της φιλοπονίας, της προσήλωσης και της λιτότητας.
“Without pain there is no gain”, λέει ο Φραγκλίνος. Φιλοπονία είναι να κάνεις ό,τι μπορείς σήμερα γιατί δε ξέρεις αν θα μπορείς αύριο. Είναι να μην τεμπελιάζεις γιατί αυτό φθείρει τον άνθρωπο και σπαταλά τον χρόνο. Αλληγορικά, είναι περισσότερο φθαρμένο ένα κλειδί που σκουριάζει λόγω μη χρήσης παρά εκείνο που χρησιμοποιείται, αλλά γυαλίζει. Επίσης, η σπατάλη του χρόνου κρίνεται ως ασωτία, καθώς, ενώ είναι πολύτιμος και περιορισμένος πόρος, ξοδεύεται ανόητα.
Ως πρόσθετο στοιχείο της οικονομικής μας ζωής προτείνει την στοχοπροσήλωση. Η παραγωγικότητα και δημιουργία ενός νέου ανθρώπου χρειάζονται κατεύθυνση για να ευοδώσουν. Μα και προσοχή και σταθερότητα, ώστε με ασφάλεια και πλάνο να οδηγηθούμε στο επιθυμητό αποτέλεσμα, την προκοπή.
Η αξία της λιτότητας συνίσταται στην ικανότητα εξοικονόμησης χρημάτων, καθώς δεν είναι μόνο η απόκτηση αυτών σημαντική. Για παράδειγμα, τα χρυσά εισοδήματα της Ισπανίας από το Νέο Κόσμο δεν έκαναν πλούσια τη χώρα, αφού ξόδευε υπερβολικά.
Η αντίληψη του Φραγκλίνου μπορεί να ερμηνευτεί στη σημερινή οικονομική ζωή των νέων στην Ελλάδα. Μας λέει να φιλοπονήσουμε στις σπουδές μας μελετώντας καλά και τελειώνοντας σύντομα. Να δουλέψουμε ή να ασχοληθούμε με τον εθελοντισμό. Να αξιοποιήσουμε τον χρόνο επενδύοντας επάνω μας με το διάβασμα ενός καλού βιβλίου ή ξεκινώντας μια νέα γλώσσα. Να μην κάτσουμε άπραγα αλλά να φιλοδοξήσουμε. Να σκεφτούμε με πλάνο τι θέλουμε να πετύχουμε και να το προχωρήσουμε. Αλλά και να γνωρίζουμε, να ρυθμίζουμε τα έξοδά μας, δηλαδή να μην αγοράζουμε το ακριβότερο προϊόν Α αν το Β είναι το ίδιο εξυπηρετικό. Εν τέλει, επιχειρηματολογεί ώστε να πάψουμε απλώς να ελπίζουμε για το μέλλον, αλλά να αδράξουμε την κατάσταση στα χέρια μας. Δεν χρειάζεται να περιμένουμε κανέναν να κάνει πράγματα για εμάς. Μόνο στο χέρι μας είναι όλα.
Σε έναν βίο σύμφωνο με την παραπάνω αντίληψη μπορούμε να αναμένουμε την αύξηση του πλούτου και την πρόοδο, τόσο για κάθε νέο ξεχωριστά όσο και ως ελληνική κοινωνία.
*ο Ηλίας Παρασκευόπουλος είναι μέλος της Μόνιμης Γενικής Συνέλευσης της
Φιλελεύθερης Συμμαχίας
* Το δοκίμιο του Βενιαμίν Φραγκλίνου “Ο Δρόμος προς τον Πλούτο” υπάρχει
ελεύθερο στο διαδίκτυο σε ελληνική μετάφραση, μπορείτε να το βρείτε σε
μηχανή αναζήτησης.
Το άρθρο δημοσιεύτηκε στην εφημερίδα Φιλελεύθερος στις 8 Ιανουαρίου 2019.