10 χρόνια Συνέδρια
Του Άκη Αποστολόπουλου
10 χρόνια Φιλελεύθερης Συμμαχίας. Τόσα κόμματα άνοιξαν, έκλεισαν, και απορροφήθηκαν στο διάστημα αυτό, και όμως η Φιλελεύθερη Συμμαχία κάπως καταφέρνει να επιβιώνει, να προσελκύει νέο κόσμο και να διοργανώνει ξανά συνέδριο.
Έτσι το Σάββατο 11 Νοεμβρίου η ΦιΣυ διεξάγει το 7ο Συνέδριό της. Ας ανατρέξουμε στο ιστορικό των προηγούμενων συνεδρίων:
Απρίλιος 2007 – Το συνέδριο των ονείρων και των φαντασιώσεων
Κάτι τρελοί τύποι μαζεύτηκαν στην Ανάβυσσο έφτιαξαν την ΦιΣυ και είπαν δεν πάει άλλο. Κάναμε όνειρα για το αν θα πιάσουμε 1%; όχι 3%, μα γιατί 10% μπορούμε! Κάναμε χαβαλέ μοιράζοντας υπουργεία μεταξύ μας. Είμαστε πεπεισμένοι πως αν μας μάθουν θα μας ψηφίσουν!
Οκτώβριος 2008 – Το συνέδριο του πρέπει να φέρουμε κόσμο
Μετά το μέτριο αποτέλεσμα των εκλογών του ‘07, το κύριο ζητούμενο ήταν η ΦιΣυ να διατηρήσει τη δυναμική της. Λίγες εβδομάδες νωρίτερα είχε σκάσει η Lehman Brothers, αλλά «αυτή η κρίση δεν αγγίζει την Ελλάδα». Η έτσι νομίζαμε τουλάχιστον…
Special Guest Star του συνεδρίου ο Πέτρος Τατούλης ο οποίος κουβάλησε μερικά κανάλια στην υπόγεια αίθουσα του President και από το βήμα της ΦιΣυ έκανε την εσωτερική του αντιπολίτευση στην κυβέρνηση Καραμανλή. Για περίπου 12 ώρες όλα τα κανάλια λέγανε για το συνέδριο της Φιλελεύθερης Συμμαχίας.
Φεβρουάριος 2010 – Το συνέδριο του μόλις χώρισα άλλα είμαι καλά
Την άνοιξη του 2009 ο Στέφανος Μάνος ιδρύει τη Δράση και παίρνει και το ένα τρίτο της ΦιΣυ μαζί του. Έτσι θα κατέβουν και τα δύο κόμματα στις Ευρωεκλογές ως αντίπαλοι. Το αποτέλεσμα, ειδικά για την Συμμαχία θα είναι αποκαρδιωτικό αφού θα τερματίσει στις τελευταίες θέσεις πίσω από τα διάφορα κόμματα του χαβαλέ.
Τα μέλη που απέμειναν είναι εξαντλημένα και ψυχολογικά και οικονομικά. Συναισθηματικά οι σχέσεις με την Δράση πολύ άσχημες αφού υπάρχει η αίσθηση της προδοσίας. Επικρατεί μεγάλος προβληματισμός για το αν έχει νόημα να υπάρχουμε σαν πολιτικό κόμμα.
Φεβρουάριος 2011 – Το κάλεσμα της Ντόρας
Η Ελλάδα έχει μπει στη μνημονιακή περίοδο. Η Ντόρα Μπακογιάννη, διαχωρίζει τη θέση της από την ΝΔ και αποφασίζει να ψηφίσει το πρώτο μνημόνιο. Έτσι θα διαγράφει από την ΝΔ, και μετά από λίγο καιρό θα ιδρύσει την Δημοκρατική Συμμαχία, ένα νέο κεντροδεξιό κόμμα με φιλελεύθερο προφίλ. Στο τέλος του 2009 έρχεται και η επίσημη πρόταση: Κλείστε το κόμμα σας και ελάτε να ενταχθείτε στη Δημοκρατική Συμμαχία.
Έτσι προκηρύσσεται έκτακτο συνέδριο για την διάλυση της Φιλελεύθερης Συμμαχίας. Μαζευόμαστε στο Ζαφόλια όπου το κόμμα χωρίζεται στα δύο: Από τη μία πλευρά οι Ρεαλιστές (μεταξύ αυτών και ο γράφων), που βλέπουν ότι το κόμμα δεν τραβάει, χρήματα δεν υπάρχουν ούτε οργάνωση. Ίσως στην ΔημΣυμ θα μπορούσαμε να συμμετάσχουμε, να επηρεάσουμε καταστάσεις, να αξιοποιήσουμε τον μηχανισμό της Ντόρας και να γίνουμε πιο ενεργοί στη πολιτική.
Από την άλλη μεριά οι πιο ρομαντικοί φιλελεύθεροι που δεν ήθελαν να σχετίζονται με παλιούς πολιτικούς. Δεν πρέπει σε καμία περίπτωση να κλείσει το κόμμα, πρέπει να υπάρχει η σφραγίδα του μοναδικού φιλελεύθερου κόμματος στην Ελλάδα. Πρέπει να μπορούμε ανά πάσα στιγμή να ξανά κατέβουμε σε εκλογές αν θελήσουμε.
Και οι δύο πλευρές παρουσίασαν ισχυρά επιχειρήματα. Στο τέλος θα επικρατήσουν οι ρομαντικοί με ποσοστό 65% περίπου. Το κόμμα δεν κλείνει. Θα ακολουθήσει η αποχώρηση πολλών ιστορικών στελεχών από το κόμμα.
Νοέμβριος 2011 – Το συνέδριο της Αναγέννησης
Ο Λουκάς Παπαδήμος ετοιμάζεται να αναλάβει τα ηνία της χώρας. Όλοι ξέρουμε ότι η πρωθυπουργία του θα είναι μεταβατική και ότι σε λίγο καιρό θα έχουμε πάλι εκλογές.
Το μεταρρυθμιστικό κέντρο έχει αρχίσει και γίνεται trendy όρος και βλέπουμε διάφορα σχήματα να ξεπηδάνε. Οι σχέσεις με την Δράση έχουν βελτιωθεί μετά την πετυχημένη συνεργασία για τον Δήμο της Αθήνας.
Πρώτη φορά θα φτάσω σε συνέδριο της ΦιΣυ (πάλι σε υπόγειο του President) και δεν θα βρίσκω να κάτσω από τον πολύ κόσμο. Θα μιλήσουν από την Δράση, την Δημοκρατική Συμμαχία, την Κοινωνία Αξιών, τη Δημιουργία Ξανά. Θα υπάρξει έντονο ενδιαφέρον και ζυμώσεις. Όλοι θα εκφραστούν υπέρ των συνεργασιών αν και στο τέλος μόνο η ΦιΣυ και η Δράση θα συνεργαστούν.
Το συνέδριο θα κλείσει με την εκλογή του Γρηγόρη Βαλλιανάτου στην προεδρία της ΦιΣυ.
Νοέμβριος 2013 – Και τώρα τι;
Οι διπλές εκλογές του 2012 έχουν δώσει τεράστια ώθηση και προβολή στην Φιλελεύθερη Συμμαχία. Μέχρι και κρατική χρηματοδότηση θα μπορέσει να πάρει το κόμμα. Επικρατεί ευφορία για τις επιτυχίες μας.
Όμως για τον ευρύτερο φιλελεύθερο χώρο οι εκλογές του ‘12 θα αποτελέσουν σκέτη καταστροφή. Κανένα φιλελεύθερο κόμμα δεν μπαίνει στη Βουλή αν και αθροιστικά ο χώρος έπιασε 6-7%. Στις δεύτερες εκλογές ο Σύριζα φτάνει στο 27%, και όλοι καταλαβαίνουμε ότι πιθανότατα ο επόμενος πρωθυπουργός θα είναι ο Αλέξης Τσίπρας. Τόσος κόπος, τόσος αγώνας και στο τέλος έρχεται ο Σύριζα.
Νοέμβριος 2015
Το μοναδικό συνέδριο στο οποίο δεν παρευρέθηκα. Προσωπικά είχα απογοητευτεί από την πολιτική και ειδικά από τον φιλελεύθερο χώρο. Που δεν μπορούσε να στήσει μια συνεργασία της προκοπής άλλα ο Τσιπράς πέτυχε τρεις εκλογές νίκες σε ένα χρόνο με εταίρο τον Πάνο Καμμένο. Η χώρα να πηγαίνει κατά διάολου και εμείς καθόμασταν στην εξέδρα και κουνούσαμε το δάχτυλο σε όποιον δεν ήταν αρκετά φιλελεύθερος. Έτσι έκατσα σπίτι μου.
Φτάσαμε στο 2017
Θυμάμαι τα πρώτα χρόνια που μας έλεγαν οι διάφοροι σύμβουλοι να αλλάξει το κόμμα όνομα διότι το «Φιλελεύθερη» ήταν κακή λέξη. Σήμερα o φιλελευθερισμός έγινε mainstream. Η Νεα Δημοκρατία εξέλεξε έναν φιλελεύθερο ηγέτη, και όλοι περιμένουν με υπομονή να γίνει ο επόμενος πρωθυπουργός.
Το μεγάλο ερώτημα για τη ΦιΣυ είναι τώρα που το παίζουν όλοι φιλελεύθεροί ποιος θα είναι ο ρόλος ο δικός μας; Μάθαμε μια ζωή να είμαστε αντισυμβατικοί και τώρα ακούμε τους αντιπάλους μας να ζητάνε τα ίδια που λέγαμε εμείς πριν 10 χρόνια. Αυτό είναι το δίλημμα που καλείται να απαντήσει η Φιλελεύθερη Συμμαχία στο επόμενο συνέδριο.
Το κείμενο αυτό είναι η καθαρά προσωπική μου ερμηνεία των γεγονότων όλων αυτών των ετών. Είμαι σίγουρος πως πολλά άτομα που παρευρέθησαν να διαφωνήσουν και πιθανότατα να έχουν διαφορετική άποψη για τα όσα συνέβησαν.
*Ο Άκης Αποστολόπουλος είναι μέλος της Φιλελεύθερης Συμμαχίας.