Οι Αϊ-Βασίληδες του Σεπτεμβρίου
Όπως διαπιστώνουμε κάθε Σεπτέμβριο, με αφορμή τη Διεθνή Έκθεση Θεσσαλονίκης, ο όρος «εξαγγελία της οικονομικής πολιτικής» της κυβέρνησης ισοδυναμεί με υποσχέσεις για παροχές. Φέτος, που έχουμε και προεκλογική περίοδο, μπήκε στο παιχνίδι και η αξιωματική αντιπολίτευση – και έτσι είχαμε και ανταγωνισμό, ο οποίος οδήγησε σε θεαματικά αποτελέσματα. Και τι δεν ακούσαμε: αύξηση συντάξεων, ΕΚΑΣ, επιδόματα πολυτέκνων και στους τριτέκνους, πολλαπλάσιες υποτροφίες ΙΚΥ, επιδοτήσεις για αύξηση της ανταγωνιστικότητας και της τουριστικής προβολής της χώρας. Χρήματα μοιρασμένα απλόχερα εδώ κι εκεί, χωρίς περίσκεψη (αλλά και χωρίς λύπη και οπωσδήποτε χωρίς αιδώ), χωρίς πρόβλεψη για την προέλευσή τους, χωρίς ένδειξη για την οικονομική αποτελεσματικότητά τους (μολονότι μια προσεκτικότερη εξέταση οδηγεί σε αρκετά συμπεράσματα για την εκλογική αποτελεσματικότητά τους).