Για τον Νίκο Ρωμανό – Το κράτος δικαίου, δεν εκδικείται … δεν κάνει διακρίσεις

Ο κρατούμενος Νίκος Ρωμανός  συνεχίζει την απεργία πείνας και βρίσκεται ήδη σε κρίσιμη κατάσταση.
Ο Ρωμανός, δεν είναι. .. “ήρωας”, δεν είναι .. “αντιστασιακός”.  Έχει καταδικαστεί για ένοπλη ληστεία. Υπήρξε μέλος  ένοπλης συμμορίας.

Ταυτόχρονα όμως είναι ένα νέο παιδί που μέσα από την φυλακή έδωσε εξετάσεις και πέτυχε να εισαχθεί σε ΑΕΙ. Σύμφωνα με το ισχύον νομικό πλαίσιο, δεν δικαιούται άδειας. Η τροποποίηση του νόμου για το καθεστώς των αδειών σε κρατουμένους (Ν. 4274/2014) που ισχύει από τον Ιούλιο του 2014, έχει ουσιαστικά καταργήσει τις άδειες σε κρατουμένους.

Αν συμφωνεί κανείς ή όχι με το πλαίσιο αυτό, είναι άλλο ζήτημα. Ο νόμος αυτή τη στιγμή, δεν του αναγνωρίζει το δικαίωμα. Ο ίδιος αρνείται να δεχθεί τροφή, ζητώντας να του χορηγηθεί η άδεια να παρακολουθήσει τη σχολή του.

Θέση της Φιλελεύθερης Συμμαχίας είναι, πως οι κρατούμενοι πρέπει να δικαιούνται αδειών. Ανεπιφύλακτα επίσης αρνούμαστε, την αναγκαστική σίτιση των κρατουμένων απεργών πείνας.  Κάθε άνθρωπος έχει ιερό, αποκλειστικό και αναφαίρετο δικαίωμα στη διαχείριση του σώματος του και της ζωής του. Η ιδιότητα του κρατουμένου, δεν αφαιρεί αυτό το βασικό δικαίωμα και δεν το παραχωρεί στους εξουσιαστικούς μηχανισμούς του κράτους.

Από την άλλη πλευρά, το κράτος δικαίου δεν μπορεί να εκβιάζεται. Ακόμα και όταν είναι άστοχος, αντι -λειτουργικός ή βλακώδης, ο νόμος, είναι νόμος. Πρέπει να εφαρμόζεται σε κάθε περίπτωση, με τον ίδιο τρόπο και απέναντι σε όλους… μέχρι να έρθει η στιγμή να αλλάξει ή να καταργηθεί.

Πολλές φορές οι απαντήσεις δεν είναι ούτε εύκολες, ούτε αυτονόητες.  Βρισκόμαστε μπροστά σε μια τέτοια περίπτωση.

Ζητάμε άμεση παρέμβαση του Υπουργείου Δικαιοσύνης.
Ζητάμε την επαναφορά του καθεστώτος των αδειών.
Ζητάμε να δοθούν εγγυήσεις στον κρατούμενο Νίκο Ρωμανό ότι θα μπορέσει να παρακολουθήσει τις σπουδές του, και να δοθεί τέλος σε μια κατάσταση επαπειλουμένου θανάτου ενός ανθρώπου που βρίσκεται στα “χέρια” του κράτους.
Το κράτος δικαίου δεν εκδικείται.

Η Φιλελεύθερη Συμμαχία, δεν μπορεί να δεχτεί πως το μη-εκδικητικό κράτος θα αφήσει να πεθάνει ένας άνθρωπος που έχει ήδη παραδοθεί στη δική του εξουσία. Ο εγωϊσμός του κράτους, ας υποχωρήσει.
Τα σαγόνια της εξουσίας ας κλείσουν, αφήνοντας το χελιδόνι να πετάξει. Δίνοντας του, μια ευκαιρία ακόμα.

…………………………………………..
ΥΓ: για τους ανόητους συντηρητικούς που ουρλιάζουν “καλά να πάθει ο αλήτης, ας πεθάνει..” και τους ανόητους δήθεν “επαναστάτες” που είναι έτοιμοι να φτιάξουν .. “ήρωα” από έναν ληστή, έχουμε την ίδια -και για τους δυο- απάντηση:

“Το πρόβλημα του κόσμου είναι ότι οι ανόητοι είναι γεμάτοι βεβαιότητες, ενώ οι νοήμονες γεμάτοι αμφιβολίες..”