• Απάντηση στο: Πλάνο Ανάπτυξης της Φιλελεύθερης Συμμαχίας – Πρόταση Ολύμπιου Ράπτη

    Home Συζητήσεις Πλάνο ανάπτυξης της Φιλελεύθερης Συμμαχίας Πλάνο Ανάπτυξης της Φιλελεύθερης Συμμαχίας – Πρόταση Ολύμπιου Ράπτη Απάντηση στο: Πλάνο Ανάπτυξης της Φιλελεύθερης Συμμαχίας – Πρόταση Ολύμπιου Ράπτη

    #823
    Kostantinos Koukopoulos
    Συμμετέχων

    Συμφωνώ με την Αθηνά, ότι θα πρέπει να είμαστε μέσο φιλελευθεροποίησης, και ήθελα να προσθέσω ότι η προώθηση πολιτικών και λήψη αποφάσεων εξαρτάται σε πολύ μεγάλο βαθμό από τα πρόσωπα-φορείς αυτών των πολιτικών ή επιλογών, και όχι μόνο τα κόμματα. Τα πρόσωπα είναι το μέσο, όχι το κόμμα καθ’εαυτό. Και στην Ελλάδα έχουμε μεγάλο έλλειμμα όχι μόνο στην διάδοση των ιδεών ή των προτάσεων σε επίπεδο πληροφόρησης αλλά στην έμπρακτη υποστήριξη τους από ειλικρινή και υπεύθυνα πρόσωπα. Η Φιλελεύθερη Συμμαχία έχει από την ίδρυση της φιλοξενήσει ταλαντούχους ανθρώπους με ειλικρινές πάθος για την φιλελεύθερη πολιτική οι οποίοι θα μπορούσαν να γίνουν επιτυχώς ‘μέσο φιλελευθεροποίησης’. Δυστυχώς δεν υπήρξε αποτελεσματικότητα στο παρελθόν και εκεί είναι που ένα πλάνο ανάπτυξης μπορεί να βοηθήσει, στο να γίνουμε, από “μπουλούκι”, ένα στέρεο βάθρο στο οποίο θα στηριχθούν τα πρόσωπα που θέλουν και μπορούν να γίνουν το μέσο φιλελευθεροποίησης του τόπου.

    Ο ρόλος του think tank είναι εντελώς διαφορετικός, όπου χρειάζεται ένα πιο ακαδημαϊκό, απρόσωπο και αμερόληπτο στυλ. Εκεί πρέπει οι ιδέες να είναι στην εμφάνιση αλλά και στην ουσία εντελώς ανεξάρτητες προσώπων ή κομμάτων (από αυτή την άποψη το ΚΕΦΙΜ είναι ένα παράδοξο, αλλά αυτή είναι μια άλλη συζήτηση). Και σε κάθε περίπτωση νομίζω ότι στην Ελλάδα δεν υπάρχει κυρίως έλλειμμα σε αφηρημένες ιδέες, όσο σε εφαρμογή ιδεών. Οπότε δεν συμφωνώ με την πρώτη πρόταση του Ολύμπιου, αλλά με την δεύτερη.

    Στο ζήτημα του υπαλλήλου. Ο υπάλληλος, τον οποίο αναζητούμε από το 2007, είναι ένα πρόσωπο που στηρίζει τα στελέχη του κόμματος. Κατά καιρούς είχαμε διάφορα πρόσωπα σε αυτόν τον ρόλο, συνήθως μέλη της ΣΕ αλλά και προσφάτως και ένα τρίτο πρόσωπο. Αλλά η δουλειά του υπαλλήλου πρέπει να έχει στόχο, και αυτός τίθεται από τα στελέχη, όχι από τον υπάλληλο. Η απαραίτητη γραφειοκρατική οργάνωση είναι δευτερεύουσα κατά την γνώμη μου, και η υποστήριξη στελεχών λοιπόν είναι ο κύριος στόχος. Για αρχή λοιπόν θα πρέπει να πάρουμε απόφαση ο καθένας μας για το εάν είμαστε ή όχι στελέχη του κόμματος. Είμαστε διαθέσιμοι να μιλήσουμε σε ένα ραδιόφωνο για το πρόγραμμα του κόμματος; Τότε ναι, ο υπάλληλος θα κάνει τον συντονισμό, θα στείλει τα email, θα κρατήσει γραμματεία κ.λπ. Οπότε μην περιμένουμε ότι ο υπάλληλος είναι πανάκεια. Είναι απαραίτητος, αλλά μην τον προσλάβουμε χωρίς να έχουμε τουλάχιστον μια ιδέα για το ποια πρόσωπα και ποιες δράσεις θα στηρίζει.