Υπόθεση Μπαλτάκου: ποια ανεξάρτητη Δικαιοσύνη;

Το σκάνδαλο που ξέσπασε με το διαβόητο, πλέον, βίντεο Μπαλτάκου – Κασιδιάρη έχει αρκετές πτυχές αλλά σίγουρα καταδεικνύει άριστα το δίκιο που είχαμε, ως φιλελεύθερος χώρος, όταν –κόντρα στο ρεύμα- επισημαίναμε ότι τα ανθρώπινα δικαιώματα δεν έχουν ιδεολογικούς ή άλλους περιορισμούς και αφορούν ακόμη και τους φασίστες της Χ.Α.

Καμιά ιδεολογία δεν μπορεί να αποτελέσει αιτία κατακρεούργησης των ατόμων που την ασπάζονται. Ο φασισμός δεν φθίνει με τη βία (λεκτική ή σωματική) και σίγουρα ούτε με τον φόνο πλανεμένων οπαδών .
Όλοι, επίσης, δικαιούνται μιας δικαιοσύνης που εκτελεί απρόσκοπτα το έργο της, μιας πραγματικά ανεξάρτητης δικαιοσύνης. Όπως φαίνεται, όμως, δεν είναι τέτοια η δικαιοσύνη, όχι εξαιτίας της ποιότητας της νομοθέτησης μας -η οποία είναι άριστη- αλλά κυρίως λόγω της δυνατότητας επιλογής των επιμέρους λειτουργών της από την εκάστοτε κυβέρνηση.

Η παραδοχή της γνησιότητας της συνομιλίας από πλευράς του κ. Μπαλτάκου καθιστά πασίδηλες τις πολιτικές, και ενδεχομένως και ποινικές, ευθύνες των κυβερνητικών αξιωματούχων που εμπλέκονται σε αυτή την υπόθεση, και βεβαίως και του ίδιου του πρωθυπουργού. Η Φιλελεύθερη Συμμαχία θεωρεί ότι υφίσταται μείζον ζήτημα ηθικής τάξης και περιμένει από τους εμπλεκόμενους στην υπόθεση να αναλάβουν τις ευθύνές τους.

Τέλος, όσα είδαν το φως της δημοσιότητας, θα πρέπει να προβληματίσουν όσους  μέσα από το κόμμα της ΝΔ, ασπάζονται πιο φιλελεύθερες και ευρωπαϊκές τάσεις σχετικά με το αν θα συνεχίσουν να αποτελούν μέρος της λαϊκής δεξιάς και να  συγχρωτίζονται, κάτω από θρησκευτικές εικόνες,  με ακροδεξιούς κύκλους μίσους. Ας παραδεχτούν πως αυτοί οι δύο χώροι δεν μπορούν να συστεγάζονται και ας δώσουν στον φιλελεύθερο χώρο τη δική του φωνή. Η χώρα δε «διέρχεται κομμουνιστικόν κίνδυνον» όπως θα έλεγε ίσως και ο κ.Μπαλτάκος.