Το περιεχόμενο των προτάσεων του διαμεσολαβητή του ΟΗΕ Μάθιου Νίμιτς αναφορικά με την ονομασία της Πρώην Γιουγκοσλαβικής Δημοκρατίας της Μακεδονίας, σηματοδοτεί το τέλος μιας μακράς περιόδου αδιαλλαξίας της ελληνικής εξωτερικής πολιτικής στο ζήτημα της ονομασίας του γειτονικού κράτους καθώς εγκαταλείπεται με τον πλέον επίσημο τρόπο ο στόχος της αποτροπής της χρήσης της λέξης «Μακεδονία» σε αυτή.

Ταυτόχρονα, οι εξελίξεις συνιστούν πικρή δικαίωση για τις θαρραλέες φωνές σύνεσης, και ρεαλισμού, που λοιδορήθηκαν, κατηγορήθηκαν για «ενδοτισμό» και βρέθηκαν στο περιθώριο της πολιτικής ζωής του τόπου. Πικρή δικαίωση γιατί έπρεπε πρώτα να σπαταληθεί πολύτιμο διπλωματικό κεφάλαιο και να αναπτυχθεί η καχυποψία ανάμεσα στα δύο κράτη ώστε σήμερα, η  Ελλάδα να διεκδικεί αυτό που της είχε προταθεί και απέρριψε με το περίφημο «πακέτο Πινέιρο», δεκαπέντε χρόνια πριν, χωρίς μάλιστα τις περιπλοκές της «διπλής» ονομασίας.

Καθώς φαίνεται πως προετοιμάζεται το έδαφος για μία ακόμη ανέξοδη επίδειξη ισχύος με την άσκηση του δικαιώματος της αρνησικυρίας (veto) στην αποδοχή της ΠΓΔΜ στο ΝΑΤΟ, η Φιλελεύθερη Συμμαχία καλεί την Υπουργό Εξωτερικών κα Μπακογιάννη να μην υποκύψει στις σειρήνες του εθνικο-λαϊκισμού που επιχειρούν να καταστήσουν την ελληνική εξωτερική πολιτική δέσμια των πολιτικών φιλοδοξιών και των εθνικών φαντασιώσεων τους.

ΣΥΝΕΧΕΙΑ