Δεκέμβριος του 2006. Η Αθήνα είχε μπει στο κλίμα των Χριστουγέννων. Η Ελληνική Οικονομία στις ταχύτερα αναπτυσσόμενες οικονομίες της Ευρωζώνης. Εδώ και σχεδόν τρία χρόνια η «νέα διακυβέρνηση» του Κώστα Καραμανλή ήταν στην εξουσία και δεν έδειχνε να απειλείται. Η αστική τάξη, βολεμένη πίσω από τους διορισμούς του Παυλόπουλου και τα προγράμματα ΕΣΠΑ κανονίζει εξορμήσεις για τις γιορτές.

Μου έρχεται ένα e-mail από την Φιλελεύθερη Συμμαχία. Είχα γραφτεί λίγες ημέρες νωρίτερα στην σελίδα αυτού του νέου πολιτικού φορέα. Με προσκαλούσαν το ερχόμενο Σάββατο σε μια συνάντηση. Αποφάσισα να παρευρεθώ, αν μη τι άλλο με έτρωγε η περιέργεια. Θυμάμαι εκείνη την χαμηλοτάβανη αίθουσα που μας παραχωρούσαν οι εκδόσεις Ελάτη τους πρώτους μήνες λειτουργίας του κόμματος. Τα γραφεία τους ήταν μόλις δύο βήματα από την πλατεία Εξαρχείων. Είχε καταντήσει και ανέκδοτο μεταξύ μας που οι φιλελεύθεροι είχαν κάνει τα Εξάρχεια στέκι.

Μαζευόμασταν καμιά 20αριά άτομα. Όλων των ηλικιών. Πολύς κόσμος αμήχανος αφού δεν γνώριζαν κανέναν. Δειλά δειλά συστηνόμασταν. Οι διάλογοι πάντα έντονοι και φορτωμένοι. Ακούστηκαν πολλές απόψεις. Ό ένας φώναζε για την Ολυμπιακή που μας κόστιζε τόσα εκατομμύρια την ημέρα. Ο άλλος για τα χρέη του ΟΣΕ. Κάποιοι άλλοι έλεγαν για τις παχυλές συντάξεις. Οι πιτσιρικάδες για τον ρόλο της εκκλησίας και για τα δικαιώματα των ομοφυλόφιλων. Σε όλους υπήρχε μια απογοήτευση μιας και η επιστροφή της νέας δημοκρατίας στην εξουσία δεν είχε φέρει τις αναμενόμενες μεταρρυθμίσεις.

Στις 28 Απριλίου 2007 μαζευτήκαμε στην Ανάβυσσο για την ιδρυτική διακήρυξη της Φιλελεύθερης Συμμαχίας.

Τον Σεπτέμβριο του 2007 κατεβήκαμε στις βουλευτικές εκλογές που προκήρυξε αιφνιδιάστηκα ο Καραμανλής. Ήμασταν μια παρέα ερασιτεχνών εντελώς άσχετοι με την πολιτική. Και όμως, κάπως καταφέραμε να βρούμε χρήματα και τους υποψηφίους για να στελεχώσουν τα ψηφοδέλτια σε όλη την χώρα. Μάλιστα οι αριστεροί bloggers της εποχής μας κατηγορούσαν ότι παίρναμε λεφτά από τον Σόρος! Η Φιλελεύθερη Συμμαχία κατέβασε ένα τολμηρό και προκλητικό λογότυπο το οποίο αποτύπωνε τις βασικές θέσεις του κόμματος. Την ημέρα των εκλογών, αυτό το τολμηρό ψηφοδέλτιο πέρασε από 7 εκατομμύρια ψηφοφόρους.

Από τους ανθρώπους που βρισκόμασταν στις πρώτες συναντήσεις όλοι εκφράζαμε μια αγωνία για το μέλλον. Κανείς όμως δεν μπορούσε να προβλέψει τι θα βίωνε η χώρα τα επόμενα 10 χρόνια. Κανείς δεν μπορούσε να φανταστεί ότι θα τρέχαμε στο ΔΝΤ για βοήθεια. Τα τρία μνημόνια. Την μαζική φτωχοποίηση της κοινωνίας. Την Χρυσή Αυγή τρίτο κόμμα στη Βουλή. Τον ερχομό μιας νέο-κομμουνιστικής κυβέρνησης στην εξουσία. Ότι θα στηνόμαστε στα ΑΤΜ για να βγάζουμε 60 ευρώ την ημέρα. Το κλείσιμο εκατοντάδων χιλιάδων ιδιωτικών επιχειρήσεων και την μαζική φυγή στελεχών και επιστημόνων προς στο εξωτερικό.

Κοιτώντας πίσω, διαπιστώνω ότι η μεγάλη προσφορά της Φιλελεύθερης Συμμαχίας είναι ότι δημιούργησε το έδαφος για να μπορούν όλοι αυτοί οι προβληματισμένοι πολίτες να γνωριστούν και να δικτυωθούν μεταξύ τους. Την εποχή που το Facebook και Twitter ήταν άγνωστες λέξεις στην Ελλάδα, η Φιλελεύθερη Συμμαχία αποτέλεσε ένα meeting point. Oι ακραίες απόψεις που συζητήθηκαν για πρώτη φορά εκείνο τα βράδυ τον Δεκέμβριο του 2006, σήμερα θεωρούνται mainstream. Σήμερα ο κόσμος απαιτεί μικρότερο δημόσιο. Το σύμφωνο συμβίωσης για ομόφυλα ζευγάρια έγινε νόμος του κράτους. Ο επιχειρηματίας από εκμεταλλευτής σήμερα θεωρείται ήρωας της κοινωνίας. Και σε όλο αυτό τον διάλογο πιστεύω ότι η Φιλελεύθερη Συμμαχία έβαλε το λιθαράκι της.

Το Σάββατο 6 Μαΐου θα γίνει η επετειακή εκδήλωση για τα 10 χρόνια της Φιλελεύθερης Συμμαχίας, στην Αθήνα στο Charlie, Κολοκοτρώνη 6, από τις 18:00.

Facebook event

Υ.Γ Όσο για τις εκδόσεις Ελάτη, μετά από μια γρήγορη αναζήτηση στο διαδίκτυο κατάλαβα ότι η εταιρεία δεν υφίσταται πλέον. Μάλλον έπεσαν και αυτοί θύματα της οικονομικής κρίσης. Σε κάθε περίπτωση θα ήθελα να ευχαριστήσω τον άνθρωπο που μας παραχωρούσε τις αίθουσές του και μας επέτρεψε να κάνουμε το ξεκίνημά μας.

Ο Άκης Αποστολόπουλος είναι ιδρυτικό μέλος της Φιλελεύθερης Συμμαχίας