Ο μύθος της φορολογίας των Βρυξελλών και η θέση των Φιλελευθέρων

* Του Ολύμπιου Ράπτη

Στην επικαιρότητα: Γαλλία και Γερμανία προωθούν πανευρωπαϊκή φορολογία των Facebook και Google επί των διαδικτυακών διαφημίσεων τους.

Οι κρατιστές αριστερά και δεξιά: θετικό μέτρο, αλλά πολύ λίγο. 2,5 δις ευρώ  θα μαζεύονται όλα κι όλα ετησίως, όσο μονάχα ένας ΕΝΦΙΑ. Βάλτε φόρους στα πλαστικά, στην ψηφιακή οικονομία, ακόμα και στα ρομπότ.

Η alt-right Τραμπική Δεξιά: Μακρόν και Μέρκελ θέλατε, πληρώστε τώρα φορολάγνοι, μενουμευρώπηδες φιλελέδες.

Οι Φιλελεύθεροι;

Η Φορολογία στην Ευρωπαϊκή Ένωση εμπίπτει κυρίως στην αρμοδιότητα των Κρατών-Μελών της. Για πανευρωπαϊκή συμφωνία απαιτείται διπλή ομοφωνία στο Συμβούλιο, πρώτα ως θέμα για συζήτηση και ύστερα για υιοθέτηση.

Οι πρώην κομμουνιστικές χώρες της Βαλτικής υιοθέτησαν γραμμικούς συντελεστές (flat tax). Κανένα εμπόδιο από τις Βρυξέλλες. Γιατί απλά δεν πέφτει λόγος στις Βρυξέλλες. Η Εσθονία δε πήγε την κούρσα της προσέλκυσης επενδύσεων και εταιρειών σε άλλο επίπεδο μέσω του προγράμματος e-residence.

Η Ιρλανδία; Ξεκίνησε από την ίδια αφετηρία με εμάς, σήμερα έχει το διπλάσιο σχεδόν ανά κάτοικο εισόδημα σε σχέση με τον μ.ό της Ε.Ε.

Βουλγαρία, Κύπρος, Λουξεμβούργο: ευχαριστούν τους ΣΥΡΙΖΑΝΕΛ για την φυγή χιλιάδων ελληνικών επιχειρήσεων και κεφαλαίων, τέτοια δώρα δεν έρχονται για πάντα.

Η Δανία, αντιθέτως, επιβάλλει όντως υψηλούς φορολογικούς συντελεστές. Για όσους δεν γνωρίζουν ωστόσο, η Δανία χρηματοδοτεί το κοινωνικό της κράτος μέσω της πιο ευέλικτης εργατικής νομοθεσίας από όλες τις χώρες της Ε.Ε (flexicurity)! Αλήθεια, όταν μας λέγανε να γίνουμε η “Δανία του Νότου” εννοούσαν και στο θέμα της εργασιακής ευελιξίας ή αρκούσε μόνο η φαντασίωση του σκανδιναβικού κοινωνικού κράτους;

Γαλλία και Γερμανία λοιπόν προσπάθησαν να περάσουν πανευρωπαϊκή συμφωνία φορολόγησης του τζίρου, ούτε καν των κερδών, εκατοντάδων διαδικτυακών γιγάντων. Απέτυχαν, γιατί ο Βορράς, οι Βαλτικές, η Ιρλανδία, Ολλανδία και Λουξεμβούργο, χώρες με παραδοσιακά ισχυρή συμμετοχή φιλελευθέρων κομμάτων στην διακυβέρνηση, αντιτάχθηκαν. Γι’ αυτό και καταθέτουν (Γαλλία και Γερμανία) τώρα αυτή τη νέα συμβιβαστική πρόταση μήπως και γίνει αποδεκτή από το σύνολο των χωρών της Ε.Ε.

Κι η Ελλάδα; Αφού δεν μπορούμε να περιμένουμε τις Βρυξέλλες, νομοθετούμε μόνοι μας πρόσθετους φόρους υπέρ τρίτων (ΕΔΕΟΑΠ) αυξάνοντας το κόστος του διαφημιζόμενου και τον παρασιτισμό.

Μύθος λοιπόν η “Φορολογία των Βρυξελλών”; Μύθος, και όχι ο μόνος!

*ο Ολύμπιος Ράπτης είναι μέλος της Μόνιμης Γενικής Συνέλευσης της Φιλελεύθερης Συμμαχίας 

** Το άρθρο δημοσιεύτηκε στο Liberal την 7η Δεκεμβρίου, 2018.