Ποιοι υποτιμούν την αξία της χώρας

Η Ελλάδα είναι ένα βαρύ και εμπορικό brand name. Eίναι ένα σύνολο ιδεών και πραγμάτων που μαζί με τους νεοέλληνες αποτελούν μια πολύ διακριτή αξία στο παγκόσμιο χρηματιστήριο αξιών αλλά και ιδεών. Ιδεών κυρίως παλιά.

Η παρουσία προσώπων και εικόνων της χώρας στην εκπαιδευτική αλλά και τουριστική ύλη των περισσότερων χωρών του κόσμου, δίνει σε όποιον την ψάχνει εύκολο και πλούσιο υλικό. Κινηματογραφικές και άλλες καλλιτεχνικές παραγωγές, διαλέγουν θέματα της Ελληνικής Γραμματείας αλλά και του συνόλου των εικόνων που έχουν διάφοροι πολιτισμοί για την Ελλάδα και τους Ελληνες.

Σήμερα η χώρα αυτή είναι σε βαθιά κρίση. Η κυβέρνηση συνεργασίας ΝΔ-Πασοκ έχει φτάσει στα όριά της. Το Πασοκ πρώτο ξεκίνησε τη διαχείριση της κρίσης μετά τις εκλογές του 2009 με μιά σειρά “επιλογών”, που απέρρεαν απ την άμεση ανάγκη δανεισμού και μια σχετική σύμβαση, που δοκίμασε τη δυνατότητα της ΕΕ, με τη βοήθεια του Διεθνούς Νομισματικού Ταμείου, να παρεμβαίνει σε χώρες μέλη της σε τέτοια κρίση που παρόμοια της δεν είχε γνωρίσει.

Γρηγόρης Βαλλιανάτος

Τα μέτρα δημοσιονομικής πολιτικής που κλήθηκε να λάβει η κυβέρνηση τότε ήταν σε τέλεια αντίθεση με τις εξαγγελίες με τις οποίες είχε κερδίσει τις πρόσφατες εκλογές με αποτέλεσμα τόσο την αδυναμία της να θίξει καταστάσεις και πρόσωπα, όσο και την ατολμία της να λάβει μέτρα εντελώς αντιδημοφιλή όχι μόνο στο κόμμα που κυβερνούσε αλλά στο σύνολο του εκλογικού σώματος με συγκεκριμένες συνήθειες και εμμονές.

Το ίδιο καλείται να κάνει και η σημερινή κυβέρνηση της συνεργασίας των δύο κομμάτων, και με τα ίδια ακριβώς προβλήματα. Αδυναμία σχεδιασμού και αξιολόγησης των δομών του δημοσίου, αδυναμία σύνταξης μιας απλής οικονομικής πολιτικής που θα ενισχύει την παραγωγή αγαθών για κατανάλωση και εξαγωγές, αδυναμία κατάρτισης ενός φορολογικού συστήματος απλού κατανοητού και σταθερού που θα ευνοεί τη χαμηλή φορολογία προκειμένου να πληρώνουν περισσότεροι από σήμερα, αλλά και προκειμένου να προσελκύσει ιδιωτικές ή άλλες επενδύσεις, αδυναμία ανοίγματος των κλειστών επαγγελμάτων αδυναμία διαμόρφωσης ενός εργασιακού περιβάλλοντος  ανοιχτού και ελεύθερου στην προσφορά και τη ζήτηση προκειμένου να τοποθετηθεί η χώρα με βάση τον ανταγωνισμό στη γεωγραφική περιοχή της, τεράστια ανεργία, αδυναμία παραγωγής προιόντων και υπηρεσιών, φτώχεια και εγκατάλειψη των πιό αδύναμων, κακή εκπαίδευση δικαιοσύνη υγεία, αδιαφάνεια έλλειψη ανταγωνιστικότητας, παρεοκρατία και διαφθορά.

Παράλληλα η σημερινή κυβέρνηση υπολείπεται βάναυσα από την εφαρμογή του ευρωπαικού κεκτημένου δικαιωμάτων και ελευθεριών που χαρακτηρίζουν την ΕΕ και έχουν να κάνουν τόσο με την ελευθερία έκφρασης του διαφορετικού και την εξασφάλιση της μη διάκρισης ομάδων πληθυσμού με βάση τη φυλή, τη θρησκεία ή την άρνησή της το χρώμα τις ιδέες τη γλώσσα, την αναπηρία τον ερωτικό προσανατολισμό και την ταυτότητα φύλου των πολιτών της όσο και των ανθρώπων που προσφεύγουν στη χώρα μας για ανθρωπιστικούς ή οικονομικούς λόγους από άλλες χώρες του πλανήτη.

Ο Συριζα είναι μιά πολλή μικρή ομάδα αριστερών με ευρωπαικό προσανατολισμό πολιτών που όμως σε πολύ μικρό διάστημα και σε περίοδο εξαιρετικής κοινωνικής έντασης λόγω κρίσης έγινε μεγάλο κόμμα, ένα κόμμα που βρίσκεται πολύ κοντά στην άσκηση της εξουσίας. Ο Συριζα διατηρεί όλο το μαρξιστικό οπλοστάσιο ιδεών που χαρακτηρίζει τις πολύ μικρές ομάδες ομοιδεατών του στην ΕΕ, που παραμένουν όμως μικρές στις χώρες τους γιατί τα μεγάλα κόμματα εκεί, δίνουν καλές ή λιγότερο καλές λύσεις στα σημερινά προβλήματα των πολιτών τους με περισσότερο ή λιγότερο φιλελεύθερα χαρακτηριστικά.

Οι προτάσεις για την έξοδο της χώρας απ την κρίση, όπως τις ακούσαμε στην πρόσφατη εμφάνιση τόσο της κυβέρνησης όσο και της αξιωματικής αντιπολίτευσης στη φετινή ΔΕΘ, δεν αφήνουν περιθώρια αισιοδοξίας.

Η  κυβέρνηση είναι δέσμια του παρελθόντος των κομμάτων που την αποτελούν αλλά και δέσμια των προηγούμενων πελατειακών σχέσεών της με πρόσωπα και συντεχνίες αλλά κυρίως έχει, λόγω της αποφασιστικής ευθύνης των δύο αυτών κομμάτων για τη σημερινή κρίση, απολέσει την ηθική νομιμοποίηση για την εφαρμογή πολιτικών σε πολίτες που δεν την εμπιστεύονται και τη θεωρούν σοβαρό μέρος του προβλήματος.

Η αξιωματική αντιπολίτευση χαρακτηρίζεται από ένα κρατισμό που έχει ξεχαστεί από τις αρχές της δεκαετίας του 1990 στην Ευρώπη, και δεν ευνοεί την παραγωγή πλούτου στις χώρες που εφαρμόζεται, αλλά και από μιά ευκολία προβολής εκθέσεων ιδεών ως προγράμματος διακυβέρνησης μιάς χώρας της ΕΕ στα 2014 σε βαθιά οικονομική και πολιτιστική κρίση.

Το θέμα της πολιτισμικής κρίσης συνίσταται όχι μόνο στην άνοδο των δυνάμεων του ολοκληρωτισμού της άκρας δεξιάς κυρίως με τη μορφή της εγκληματικής ΧΑ, αλλά γενικότερα σε μιά γενική δοκιμασία των δημοκρατικών αξιών όπως ο νόμος και η τάξη ορίζουν στην Ευρώπη σε συνδυασμό με την ελευθερία έκφρασης της διαφορετικής γνώμης τόσο στη δεξιά όσο και στην αριστερά.

Το Ποτάμι καλείται να λύσει το γρίφο της συνεργασίας Αριστερών μεταρρυθμιστών και Φιλελεύθερων όταν πρόκειται ν αποφασίσουν για την δημόσια και την ιδιωτική παιδεία, υγεία “κοινωνικό κράτος”, εργασίακά κτλ, και οι λοιπές δυνάμεις της δεξιάς ή της αριστεράς δεν προσφέρουν καμία σκέψη που θα έφερνε τη χώρα κοντά στον ευρωπαικό μέσο όρο.

Τέταρτη δύναμη στο Ευρωπαικό Κοινοβούλιο και σημαντική δύναμη στο πολιτικό σκηνικό των περισσότερων ευρωπαικών κυβερνήσεων είναι οι φιλελεύθεροι.

Οι φιλελεύθεροι στην Ελλάδα έχουμε προτείνει στις εκλογές του 2012, μικρότερο κράτος με καλοπληρωμένους και καταρτισμένους δημόσιους υπαλλήλους για να στελεχώσουν τις λίγες υπηρεσίες που οι ιδιωτική πρωτοβουλία των πολιτών αφήνει στο κράτος. Εχουμε προτείνει χαμηλή φορολογία, ελαστικοποίηση των εργασιακών σχέσεων(γιατί υπάρχουν καλά παραδειγματα που έχουν αποτελέσματα σε άλλες χώρες της ΕΕ), άνοιγμα των κλειστών επαγγελμάτων, και ελεύθερο ανταγωνισμό. Εχουμε προτείνει όμως και μιά ανοιχτή κοινωνία που τώρα μεν αντιμετωπίζει την ανθρωπιστική κρίση και χρειάζεται  κινητοποίηση της ανθρώπινης και ελευθεριακής φιλανθρωπίας καθώς και κάθε άλλης εθελοντικής προσφοράς στην αξία της ελευθερίας και της αξιοπρέπειας του κάθε ενός ατόμου για την  κρίση που περνάμε, γενικότερα δε αντιμετωπίζει το κάθε άτομο και τις επιλογές του με σεβασμό και αλληλοπεριχώρηση.

Δουλειά θέλουν οι Ελληνες και δουλειά οι κρατούντες δεν μπορούν να τους αφήσουν να δημιουργήσουν. Αλλά ούτε και ο Συριζα μας είπε πειστικά πώς θ ανοίξουν οι δουλειές για όλους.

Η Ελλάδα χρειάζεται να βγει και να πει στον κόσμο πως είναι έτοιμη να δεχθεί σοβαρές προτάσεις για ιδιωτικές ή άλλες επενδύσεις και γι αυτό πρέπει να προετοιμαστεί σήμερα!

Η άμεση και πραγματική αντιμετώπιση του καθημερινού Γολγοθά των περισσότερων Ελλήνων απαιτεί κυρίως ένα κλίμα επενδύσεων σ ένα κόσμο ανοιχτού ανταγωνισμού.

Οι δανειστές μας τωρινοί και επόμενοι περιμένουν από υπεύθυνες πολιτικές δυνάμεις να καταπιαστούν με διαρθρωτικές αλλαγές που χαρακτηρίζουν τα σύγχρονα και πετυχημένα ευρωπαικά(και όχι μόνο) κράτη, και είναι μόνο τότε που θα σκύψουν ν αντιμετωπίσουν το μεγάλο θέμα του μη βιώσιμου ελληνικού χρέους. Καμμία συζήτηση γι αυτό δεν γίνεται με κυβερνήσεις και κόμματα που δεν επιθυμούν ή δεν εκτιμούν τις αλλαγές αυτές.

Φιλελεύθεροι όλων των κομμάτων που βλέπουν πως στο σημερινό κόσμο ο συνδυασμός του υγιούς ανταγωνισμού και οι ανοιχτές κοινωνίες φέρνουν παραγωγή πλούτου και περισσότερη ευμάρεια σε χώρες που και οι Ελληνες προτιμούν να μεταναστεύουν(ασφαλές κριτήριο!), καλούνται είτε να επηρεάσουν την πολιτική των κομμάτων όπου βρίσκονται σήμερα, είτε να ενισχύσουν τη Φιλελεύθερη Συμμαχία στην παρουσία της στην πολιτική σκηνή με σκέψεις και ιδέες που έχουν πετύχει αλλού.

Η αδυναμία της σημερινής κυβέρνησης να διοικήσει τη χώρα όπως οι περισσότερες χώρες της ΕΕ και με συγκεκριμένα αποτελέσματα για όλους, και η αδυναμία της αντιπολίτευσης να αρθρώσει πειστικό λόγο για τη δυνατότητά της να τα καταφέρει καλύτερα απ την κυβέρνηση, δεν αφήνει πολλά περιθώρια αισιοδοξίας.

Τα μηνύματα των κύριων πολιτικών παικτών απ τη φετινή ΔΕΘ, δεν είναι ενθαρρυντικά.

Το “Σκάσε και κολύμπα” της Κυβέρνησης ή το “Χέσε ψηλά κι αγνάντευε” της αξιωματικής αντιπολίτευσης, είναι πολύ κατώτερα των προσδοκιών των Ελλήνων που καλούνται ν αντιδράσουν όπως άλλοι λαοί που τα καταφέρνουν καλύτερα.

Η Ελλάδα είναι ένα βαρύ και εμπορικό brand name, και με άλλη διαχείριση και πολιτική θα μπορούσε να είναι ζηλευτή απ όλους.

Ο Γρηγόρης Βαλλιανάτος είναι πολιτικός επιστήμων και πρόεδρος της ΣΕ της Φιλελεύθερης Συμμαχίας.

Περίληψη του άρθρου δημοσιεύθηκε στα Νέα
http://www.tanea.gr/opinions/all-opinions/article/5160755/poioi-ypotimoyn-thn-aksia-ths-xwras/