Η ανοχή στη βία φέρνει την κλιμάκωσή της
Ο κύκλος της βίας και της αυθαιρεσίας είχε ένα ακόμη θύμα: τον αστυνομικό Διαμαντή Μαντζούνη. Πρόκειται για βία που τρέφεται όχι μόνο από την ανοχή του συνόλου του πολιτικού συστήματος και μεγάλης μερίδας της κοινωνίας προς αυτήν, από τη δικαιολόγηση ακόμη και προφανών παρανομιών (ιδίως όταν επενδύονται το μανδύα του «αγώνα»), αλλά και από τον τεχνητό διαχωρισμό που κάνει μέρος του πολιτικού κόσμου ανάμεσα σ’ «εκείνους» και «εμάς», τα όργανα της τάξης και τους πολίτες, τους οποίους οι αστυνομικοί προστατεύουν. Η δολοφονική επίθεση εναντίον του Διαμαντή Μαντζούνη δύσκολα μπορεί να ειδωθεί ξεχωριστά από τα γεγονότα του Δεκεμβρίου.
Ευτυχώς η επίθεση αυτή δεν κατέληξε, από καθαρή τύχη, στο θάνατο του 21χρονου αστυνομικού. Η Φιλελεύθερη Συμμαχία εκφράζει προς τον ίδιο και την οικογένειά του τη συμπαράστασή της, τη λύπη της για τον τραυματισμό του καθώς και τον αποτροπιασμό για την επίθεση που δέχθηκε ο ίδιος και οι συνάδελφοί του.
Στις ώρες αυτές, κατά τις οποίες από πολλές πλευρές ακούγονται έντονες φωνές για εκδίκηση ή τιμωρία, ατομική και συλλογική, εντός ή εκτός των θεσμικών πλαισίων, προέχει η ψυχραιμία και η υπευθυνότητα. Μόνο η ψύχραιμη και υπεύθυνη στάση των πολιτών και των αστυνομικών οργάνων μπορεί να σταματήσει τον κύκλο της βίας. Απαιτείται και μια ψύχραιμη αποτίμηση του ρόλου της αστυνομίας, των δυσχερειών και των κινδύνων που αντιμετωπίζουν όσοι υπηρετούν σ’ αυτήν κατά την εκτέλεση των καθηκόντων τους, αλλά και της σημαντικής εξουσίας που διαθέτουν, καθώς και των καταχρήσεων, προς τις οποίες αυτή προδιαθέτει. Ο πολιτικός κόσμος και η κοινωνία των πολιτών οφείλουν να είναι σε διαρκή επαγρύπνηση για πιθανά φαινόμενα αστυνομικής αυθαιρεσίας (κορύφωση των οποίων υπήρξε ο φόνος του 15χρονου Αλέξη Γρηγορόπουλου), αλλά και να σέβονται και να στηρίζουν την ορθή εκτέλεση των καθηκόντων των αστυνομικών οργάνων να αντιλαμβάνονται τις δυσχέρειες και τους κινδύνους που διατρέχουν και να αντιμετωπίζουν την αστυνομία όχι ως κάτι ξένο, όχι ως όργανο επιβολής ενός μη-δημοκρατικού καθεστώτος, αλλά ως ένα μέρος της ίδιας της κοινωνίας.