Για το έκτακτο επίδομα στους συνταξιούχους: Ένα σκληρό αλλά αναγκαίο «Όχι»

Ίσως από την εποχή του «Τσοβόλα δώσ’ τα όλα» έχουμε να δούμε -τόσο εμφανώς- τον ρόλο του πολιτικού ως μαφιόζου, που μοιράζει κλοπιμαία για να αγοράσει εύνοια και υπακοή από πολίτες που θεωρεί υποχείρια.

Η κυβέρνηση δεν νοιάζεται για την οικονομική κατάσταση των συνταξιούχων αλλά για το γεγονός πως οι συνταξιούχοι είναι μια ομάδα πολιτών που ψηφίζει περισσότερο από άλλους πολίτες. Αν η κυβέρνηση νοιαζόταν για κοινωνικά ευαίσθητες ομάδες, θα έπρεπε να φροντίσει να καλύψει τις ελλείψεις στις υποδομές για την υποστήριξη των ΑΜΕΑ, να μειώσει τους φόρους και τους κανονισμούς στις επιχειρήσεις ώστε να καταπολεμηθεί η χρόνια ανεργία στους νέους, να καλύψει τις πιο έντονες ελλείψεις σε φάρμακα σε όλα τα νοσοκομεία της χώρας και να βοηθήσει τα νοικοκυριά με παιδιά που ζουν σε πραγματικές συνθήκες εξαθλίωσης. Όμως, αυτή η διασπορά βοήθειας δεν φέρνει ψήφους.

Ελπίζουμε πως οι συνταξιούχοι θα καταλάβουν πως αυτά τα χρήματα έμμεσα ή άμεσα προέρχονται από το μέλλον των εγγονιών τους και των παιδιών τους.

Η Φιλελεύθερη Συμμαχία υποστηρίζει τη θέσπιση του Ελάχιστου Εγγυημένου Εισοδήματος με την μορφή του Αρνητικού Φόρου Εισοδήματος για την ανακούφιση πολιτών που βρίσκονται σε δύσκολη οικονομική κατάσταση.

Ακόμη, υποστηρίζουμε τις ευέλικτες μορφές συνταξιοδότησης, ώστε ο δικαιούχος να επιλέγει τι ποσά και σε ποια ηλικία θα μπορεί να εκταμιεύει.

Στη Φιλελεύθερη Συμμαχία γνωρίζουμε τι σημαίνει οικονομική δυσπραγία, ένδεια και αβεβαιότητα. Αναγνωρίζουμε την αξία και αξιοπρέπεια του συνταξιούχου. Δεν τον αντιμετωπίζουμε ως μια ανεγκέφαλη ψήφο, αλλά ως πολίτη που αν τον αφήσουν ελεύθερο θα μπορέσει να βοηθήσει ο ίδιος τον εαυτό του περισσότερο από οποιοδήποτε επίδομα.